Wij kunnen, dierbare zonen en dochters, deze onze toespraak niet besluiten zonder u onze echt gemeende vaderlijke dankbaarheid voor de edelmoedig geboden gaven uit te drukken. Meer dan door woorden drukken wij onze dank uit door vreugde en verwondering, die in ons opkomen bij het zien, hoe uw geloof en uw vroomheid, zelfs in dit uur van algemenen nood en opoffering, ter hulp weten te komen aan de arme kerken en te tonen welk een liefde gij koestert voor de heerlijkheid van Gods huis en voor de plaats, waar te midden van het christenvolk de woonstede is van Christus, de glorie van onze altaren. Vgl. Ps. 25, 8 De lof, welke de apostel in zijn tweede brief aan de Korintiërs over de kerken van de Macedonië uitsprak, tot de onze makend, zouden wij u willen zeggen, dat het een genade is, welke de Heer u heeft geschonken: "te midden van vele wederwaardigheden, waardoor zij (die gelovigen) worden getroffen, is hun blijdschap overvloedig geweest en hun diepste armoede heeft een rijken overvloed aan milddadigheid doen ontstaan, want zij gaven uit vrije beweging..... naar vermogen en boven hun vermogen." (2 Kor. 8, 2-3)

Gij hebt de tegenspoed der tijden weten te overwinnen; bezield met de verhevenste gevoelens, hebt gij uw gaven een vorm ingedrukt, die ze verheft in de hoogste geestelijke sfeer van de Katholieke Actie, waar de zon van het goddelijk Lam, geslachtofferd voor het heil der wereld, schittert en waar uit de wierookvaten der engelen de geuren van de gebeden der heiligen opstijgen. Gij hebt inderdaad de milde bijdrage van gebeden volgens onze intenties – intenties voor verzoening en vrede onder de volkeren – verenigd met een ruimschootse aanbieding van gewijde kelken en liturgische paramenten, een teken en bewijs van een diepe verering voor het goddelijkste geheim van het geloof en van de katholieken eredienst. Die kostbare gaven van u zullen, bij de gelovige mensen in het vaderland en in de missies, de band van uw broederlijke genegenheid doen gevoelen en uw werkdadige ijver voor de waardige viering van de goddelijke eredienst in hun geest oproepen; en rond het altaar en de heilige tafel zullen die gaven, bij de liefde tot Christus en bij het gemeenschappelijke gebed, de geestelijke verzinnebeelden en verzegelen; van die kinderen, die over heel de wereld heen deelhebben aan eenzelfde drank en eenzelfde bovenzinnelijk brood. (1 Kor. 10, 16-17) Wanneer de priester het altaar zal opgaan, en op de patenen door u gegeven en in de kelken door u geschonken, tegenwoordig zal wezen Zijn lichaam en bloed, verborgen onder schijn van brood en wijn, dan zullen de hemelse geesten, welke die heiligen altaren omgeven tot u, beminde zonen en dochters, tot u, die de gevers en geefsters zijt van de Italiaanse diocesen, heensnellen; en zij zullen u voor uw weldaden overbrengen en zegening van de hemel en de dank der aarde, door op u en uw werken van apostolaat te doen terugvallen de stroom van sterkte, liefde en genade, die zich stort uit het ontvlamde Hart van Gods Zoon, die mens werd om ons mensen en om onze zaligheid.

Moge de Heer, die mild is in Zijn barmhartigheid en vrijgevigheid, aan onze woorden de kracht verlenen van de wens en een bede, die wij tot Hem richten: dat Hij Zich, op de onuitsprekelijke wijze die Hij alleen kent en weet te wenden, moge verwaardigen uw gaven te vergelden, terwijl wij, als bewijs van onze bijzondere welwillendheid, van ganser harte aan allen, aanwezigen en afwezigen, onzen apostolische zegen verlenen.