LITURGIAM AUTHENTICAMHet gebruik van de volkstaal in de uitgaven van de Romeinse Liturgie
Vijfde instructie "betreffende de juiste uitvoering van de Constitutie over de Liturgie van het Tweede Vaticaans Concilie" (bij art. 36)
(Soort document: Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten)
Georgius A. Kard. Medina Estévez -
28 maart 2001
Alle vormen die beelden en handelingen van de hemelingen in menselijke gedaante schilderen of – zoals in Neo-vulgaat – de woorden ‘
ambulare’, ‘
brachium’, ‘
digitus’, ‘
manus’, ‘
vultus’ van God, ‘
caro’, ‘
cornu’, ‘
os’, ‘
semen’, ‘
visitare’; het is beter deze woorden in de vertaling niet uit te leggen of te omschrijven met meer abstracte of vage woorden in de volkstaal. Wat betreft bepaalde woorden zoals die welke in de Neo-vulgaat met ‘anima’ en ‘spiritus’ worden weergegeven, dient men te letten op de uitgangspunten zoals boven onder de nrs.
40-41 zijn uiteengezet. Derhalve dient vermeden te worden dat in de plaats van deze woorden eerder een persoonlijk voornaamwoord of een meer ‘abstract’ werkwoord genomen wordt, tenzij dit in een of ander geval strikt noodzakelijk is. Want men dient te bedenken dat een letterlijke vertaling van woorden die verwondering wekken in de volkstaal, juist hierdoor de nieuwsgierigheid van de hoorder kan prikkelen en een gelegenheid kan bieden tot het geven van catechese.
