• Database vol kerkelijke documenten
  • Geloofsverdieping
  • Volledig in het Nederlands
  • Beheerd door vrijwilligers

Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

x
Drie fundamentele vragen

Laten wij dus, eerbiedwaardige broeders, voortgaan op de ingeslagen weg. Dit voor de hand liggend besluit brengt ons nog op een andere gedachte, die zó belangrijk en zó verhelderend is, dat wij ons gedrongen voelen, ze u voor te houden, ofschoon heel deze vergadering ze zeker reeds kent en door het licht ervan vervuld wordt.

  1. Wat, eerbiedwaardige broeders, zal het uitgangspunt zijn van onze weg?
  2. Welke weg moeten wij volgen, als wij niet zozeer letten op de boven aangegeven praktische normen als op de goddelijke wetten, waaraan wij moeten gehoorzamen?
  3. Tenslotte, wat moet het doel zijn van onze weg?

Het doel, dat in ons aardse bestaan zeker aangepast moet zijn aan de tijd en de omstandigheden van ons sterfelijk leven, maar dat toch altijd gericht moet blijven op het hoogste doel van de mens, dat wij na deze aardse pelgrimstocht moeten bereiken.

Christus, het antwoord

Op deze drie vragen, die gemakkelijk te begrijpen zijn, maar toch hoogst belangrijk, bestaat slechts één antwoord, dat wij op dit plechtig ogenblik en in deze vergadering voor onszelf moeten herhalen en aan heel de wereld moeten verkondigen. Christus! Christus, ons begin; Christus, onze leider en onze weg; Christus, onze hoop en ons einddoel.

De band tussen Christus en ons

Moge dit Oecumenisch Concilie diep doordrongen zijn van de éne en veelzijdige, sterke en stimulerende, mystieke en duidelijke, nauwe en gelukkige band tussen Jezus Chiistus en ons, tussen deze levende en heilige Kerk, die wij vormen, en Christus, van wie wij voortkomen, door wie wij leven, naar wie wij gaan. Geen ander licht mag onze bijeenkomst verlichten dan Christus, het licht der wereld. Geen andere waarheid mogen wij zoeken dan de woorden van de Heer, onze enige Meester. Niets anders mogen wij nastreven dan een volledige gehoorzaamheid aan Zijn geboden. Op geen ander vertrouwen mogen wij steunen dan op het vertrouwen, dat onze ellendige zwakheid staande houdt, volgens Zijn woord: "Ziet, Ik ben met u alle dagen tot aan de voleinding der wereld" (Mt. 28, 20).

Het beeld van Christus Pantocrator

Mochten wij op dit plechtig ogenblik in staat zijn, ons tot onze Heer Jezus Christus te richten met woorden, Hem waardig. Wij zeggen hier met de heilige liturgie: "Alleen U, Christus, kennen wij, U, met een rein en simpel hart, U zoeken wij in gezucht en zang. Stort U dan uit in ons gemoed". Hymne uit de Lauden van de woensdag Bij het uitspreken van deze woorden lijkt het ons, alsof zich aan onze verrukte en onthutste blik Jezus zelf vertoont in de schitterende majesteit van Pantocrator, zoals Hij staat afgebeeld in uw basilieken, eerbiedwaardige broeders van de Oosterse Kerken, en ook in kerken van het Westen. Wij zien onszelf als het ware in de plaats van onze voorganger Honorius III, zoals hij op het prachtige mozaïek in de absis van de basiliek van St. Paulus Buiten de Muren wordt voorgesteld in aanbiddende houding voor Christus. De Paus, klein van gestalte en nietig ter aarde liggend, kust de voeten van Christus, die machtig groot oprijst als een leraar vol koninklijke majesteit en de in de basiliek verzamelde menigte, dat is de Kerk, beheerst en zegent. Dit toneel doet, naar het ons toeschijnt, zich niet slechts voor in een beeld, dat met lijnen en kleuren op de muur is aangebracht, maar als een werkelijkheid, namelijk in deze vergadering, die Christus erkent als het beginsel en de bron, waaruit het werk van de verlossing van het mensdom en ook de Kerk voortkomen, die eveneens de Kerk erkent als de geheimnisvolle adem en voortzetting van diezelfde Christus; zodat onze geest als het ware getroffen wordt door het visioen van de Apocalyps, dat de apostel Johannes beschrijft: "En hij toonde mij de rivier met het water des levens, helder als kristal, die ontsprong aan de troon van God en van het Lam" (Openb. 22, 1).

Het Concilie als Christus belijdend

Het is van groot belang, dat het Concilie dit beeld en deze mystieke viering als uitgangspunt neemt. Want deze viering verkondigt, dat onze Heer Jezus Christus het mensgeworden Woord is, de Zoon van God en de Zoon des Mensen, de Verlosser der wereld, dat is: de hoop van het mensdom, zijn enige en hoogste Leraar en Herder, het Brood des levens, onze Hogepriester en ons Offer, de enige Middelaar tussen God en de mensen, de Redder van de wereld, de toekomstige Koning der eeuwigheid. Ook verkondigt deze viering, dat wij een goddelijke roeping hebben ontvangen van Christus, dat wij Zijn leerlingen, apostelen, getuigen, dienaren en gezanten zijn; dat wij met de andere gelovigen Zijn levende ledematen zijn, die samen het onmetelijke en éne mystieke Lichaam uitmaken, dat Hij, door middel van het geloof en de sacramenten, Zich vormt door de opeenvolgende geslachten heen, namelijk Zijn Kerk, die een geestelijke en zichtbare, een broederlijke en hiërarchische gemeenschap is, nú nog in de tijd, eens in eeuwigheid voortdurend.

Document

Naam: SALVETE
Bij de opening van de tweede zitting van het Tweede Vaticaans Concilie
Soort: H. Paus Paulus VI - Toespraak
Auteur: H. Paus Paulus VI
Datum: 29 september 1963
Copyrights: © 1963, Ecclesia Docens - Uitg. Gooi en Sticht nr. 0704
Vert.: Dr. M.H. Mulders CssR en Dr. J. Kahmann CssR
Bewerkt: 7 november 2019

Opties

Internetadres
Print deze pagina
Dit document bestellen
Startpagina van dit document
Inhoudsopgave van dit document
Referenties naar dit document
Referenties vanuit dit document
RK Documenten wordt mogelijk gemaakt door donaties van gebruikers.
© 1999 - 2025, Stg. InterKerk, Schiedam, test