H. Paus Johannes Paulus II - 15 oktober 1998
De reis van de vastentijd bereidt ons voor op de viering van het Pascha van Christus, het geheimenis van onze verlossing. Voorafgaand aan dit geheim houdt de Heer op Witte Donderdag een feestmaal met zijn leerlingen, waarbij Hij zichzelf geeft in de tekenen van brood en wijn. In de viering van de eucharistie is de verrezen Heer, zoals ik in de apostolische Brief H. Paus Johannes Paulus II - Apostolische Brief
Dies Domini
Over de heiliging van de zondag
(31 mei 1998) al schreef, "werkelijk, substantieel en duurzaam aanwezig ... en het Levensbrood, dat het onderpand is van de heerlijkheid die zal komen". H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Brief, Over de heiliging van de zondag, Dies Domini (31 mei 1998), 39.
Het feestmaal is een teken van vreugde, omdat we daarin de diepe verbondenheid zien van allen die eraan deelnemen. De eucharistie is dan ook de realisatie van het feestmaal voor alle volken dat door de profeet Jesaja werd voorzegd Vgl. Jes. 25, 6 . De eschatologische betekenis ervan is onmiskenbaar. Door het geloof weten we dat het Paasgeheim reeds in Christus is volbracht; maar het moet zich ook nog volledig in ieder van ons voltrekken. In zijn dood en verrijzenis schenkt de Zoon van God ons het eeuwige leven, dat begint in het Paasgeheim, maar zijn definitieve vervulling zal vinden in het eeuwige Paasfeest in de hemel. Voor veel van onze broeders en zusters zijn hun omstandigheden van ellende, ontbering en ziekte alleen te dragen omdat zij er zeker van zijn dat zij op een dag tot het eeuwige feestmaal in de hemel zullen worden geroepen. De vastentijd richt onze blik dan ook achter onze eigen tijd, achter de geschiedenis, achter de horizon van deze wereld, op de volmaakte en eeuwige gemeenschap met de heilige Drie-eenheid.
De zegen die wij in Christus ontvangen, slecht voor ons de muur van de tijd en opent voor ons de deur die leidt naar een volledig deelhebben aan het leven van God. "Gelukkig zijn zij die uitgenodigd zijn voor het bruiloftsmaal van het lam" (Openb. 19, 9): we mogen niet vergeten dat ons leven in dit feestmaal - waarvan het sacrament van de eucharistie een voorafbeelding is - zijn definitieve bestemming vindt. Christus heeft voor ons niet alleen een nieuwe waardigheid in ons aardse leven verworven, maar bovenal de nieuwe waardigheid van de kinderen van God, die geroepen zijn om met Hem het eeuwige leven te delen. De vastentijd nodigt ons uit om weerstand te bieden aan de verleiding de realiteiten van deze wereld als definitief te beschouwen en om in te zien dat "ons vaderland in de hemel is" (Fil. 3, 20).
