Franjo Kardinaal Seper - 17 mei 1979
Aan alle bisschoppen leden van de bisschoppenconferenties,
De recente Bisschoppensynodes, die respectievelijk gewijd waren aan de evangelisatie en de catechese, hebben het bewustzijn versterkt van de noodzaak om volledig trouw te blijven aan de fundamentele waarheden van het geloof, vooral vandaag, nu de diepgaande veranderingen in de leefwereld van de mensen en de zorg om het geloof te integreren in de verschillende culturele werelden, een grotere inspanning vragen dan vroeger om dit geloof meer toegankelijk en mededeelbaar te maken. Deze laatste, momenteel zo dringende vereiste, is namelijk meer dan ooit een bezorgdheid voor de authenticiteit en integriteit van het geloof.
De verantwoordelijken moeten dus uiterst nauwlettend zijn voor al wat in het gemeenschappelijke geweten van de gelovigen, een langzame degradatie en progressieve uitdoving zou kunnen veroorzaken van eender welk element van de doopbelijdenis, die onmisbaar is voor de samenhang van het geloof en onafscheidelijk verbonden aan de belangrijke gebruiken van het kerkelijke leven.
Wat één van die punten betreft, bleek het opportuun en dringend de aandacht te trekken van hen aan wie God de zorg heeft toevertrouwd het geloof te bevorderen en te verdedigen, opdat zij het gevaar zouden voorkomen dat het geloof in de ziel van de gelovigen zou kunnen bedreigen.
Het gaat over het artikel van de 1e Concilie van Constantinopel
Credo van Nicea - Constantinopel
(31 juli 381), dat handelt over het eeuwige leven en dus in het algemeen over het leven na de dood. In zo een kwestie kan de leer zich geen afzwakking veroorloven; de leer kan zelfs niet gebrekkig of onzeker blijven, zonder daarbij het geloof en het heil van de gelovigen in gevaar te brengen.
