MUSICAM SACRAMOver de muziek in de Heilige Liturgie
(Soort document: Congregatie voor de Riten)
Jacobus Kard. Lercaro -
5 maart 1967
Bij het maken van vertalingen in de volkstaal van die gedeelten, die op muziek gezet moeten worden, vooral bij vertalingen van de psalmen, zullen de deskundigen een getrouwe weergave van het Latijn trachten te verenigen met een goede zingbaarheid van de tekst in de volkstaal; daarbij zullen zij rekening houden met de eigen aard en wetten van iedere taal en met het karakter en de eigenschappen van ieder volk. Ook bij het componeren van nieuwe melodieën zullen de musici terdege rekening houden met al deze gegevens alsook met de wetten van de gewijde muziek.
Daarom moet het bevoegde territoriale gezag er voor zorgen, dat in de commissie, die de vertalingen in de volkstaal zal moeten vervaardigen, experts in de genoemde wetenschappen en deskundigen in de Latijnse taal en in de moedertaal zitting hebben; zij moeten reeds vanaf het begin van deze onderneming met elkaar samenwerken.
Onder de melodieën, die geschreven moeten worden voor teksten in de volkstaal, zijn van bijzonder belang die, welke bestemd zijn voor de celebrant en zijn assistenten, hetzij dezen alleen moeten zingen of samen met de verzamelde gelovigen of dialogeren met de gelovigen. Bij het componeren ervan zullen de musici nagaan, of de traditionele melodieën van de Latijnse Liturgie, die tot dit doel reeds in gebruik zijn, ook melodieën kunnen suggereren voor teksten in de volkstaal.
De betrokken bisschoppenconferenties zullen ervoor zorgen, dat er voor één en dezelfde taal, die in verschillende gebieden wordt gesproken, één enkele vertaling komt in de volkstaal. Het verdient ook aanbeveling, dat er zoveel mogelijk een of meer gemeenschappelijke melodieën worden vervaardigd voor de gedeelten, die bestemd zijn voor celebrant en assistenten, en voor de antwoorden en acclamaties van het volk; zo zal de gemeenschappelijke deelname van allen, die eenzelfde taal spreken, vergemakkelijkt worden.
De musici zullen er bij dit nieuwe werk met zorg naar streven, de traditie voort te zetten, die aan de Kerk een werkelijke schat heeft opgeleverd voor de goddelijke eredienst. Zij zullen de werken uit het verleden, hun genres en eigenschappen bestuderen, maar zij zullen ook grote aandacht wijden aan de nieuwe wetten en de nieuwe eisen van de liturgie, zodat "de nieuwe vormen als het ware organisch voortkomen uit de reeds bestaande vormen"
Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 23 en de nieuwe werken het muzikale erfgoed van de Kerk met een nieuwe bijdrage verrijken, een bijdrage, die niet onderdoet voor de oude werken.
De aanpassing van de gewijde muziek in gebieden, die een eigen muzikale traditie bezitten, vooral in de missielanden, vraagt van de kant van de deskundigen een heel bijzondere voorbereiding.
Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 119 De opzet is immers, te komen tot een geschikt samengaan van de zin voor het heilige met de geest, de traditie en de karakteristieke uitdrukkingsvormen van die volken. Zij, die dit werk ter hand nemen, moeten een voldoende kennis hebben zowel van de liturgie en de muzikale traditie van de Kerk als van de taal, de volkszang en de karakteristieke uitdrukkingsvormen van het volk, waarvoor zij dit werk ondernemen.
© 1967, Ecclesia Docens 0799, Uitg. Gooi & Sticht, Hilversum