Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Andreas, de broer van Simon Petrus, ontving een andere opgave van de Heer, een, die door zijn naam al werd aangeduid. Als een, die Grieks sprak, werd hij samen met Filippus de Apostel van de ontmoeting met de Grieken, die naar Jezus kwamen (Joh. 12, 20vv). De traditie bericht ons dat hij niet alleen in Klein-Azië missioneerde en in de gebieden ten zuiden van de Zwarte Zee, dus precies in het gebied hier, maar ook in Griekenland, waar hij zijn martelaarschap onderging.

De Apostel Andreas vertegenwoordigt dus het bij elkaar komen van de vroegere christendom en de griekse cultuur. Vooral in Klein-Azië maakten de grote Kappedocische vaders deze ontmoeting mogelijk, wier liturgie, theologie en spiritualiteit zowel de Oosterse als ook in de Westerse kerken verrijkt hebben. De christelijke boodschap viel als tarwekorrels Vgl. Joh. 12, 24 op dit land en bracht rijke vrucht voort.

We moeten ten zeerste dankbaar zijn voor de erfenis, die door deze vruchtbare ontmoeting tussen de christelijke boodschap en de hellenisctische cultuur, voortgebracht is. Het heeft de kerken in het Oosten en in het Westen nadrukkelijk beïnvloed. De Griekse vaders hebben ons een rijke schat overgeleverd, waaruit de Kerk nog steeds oude en nieuwe rijkdommen put Vgl. Mt. 13, 52 .

De gelijkenis van de tarwekorrel, dat sterft om vrucht voort te brengen, heeft ook een parallel in het leven van Andreas. De overgeleverde traditie zegt ons dat hij het lot van Zijn Heer en meester gevolgd is en dat zijn dagen eindigden in het Griekse Patras. Zoals Petrus onderging hij het martelaarschap aan het kruis, bij hem een diagonaalkruis, dat we nog heden vereren als het Andreas-kruis.