Men kan over de heilige Jean-Marie Vianney niet spreken zonder dat spontaan voor onze ogen het beeld oprijst van een bijzonder verstorven priester, die zich uit liefde tot God en ter wille van de bekering der zondaars voedsel en slaap ontzegde, zich een harde tucht oplegde en vooral de zelfverloochening in heldhaftige graad beoefende. Zo het waar is, dat in het algemeen niet van alle christenen verlangd kan worden, deze uitzonderlijke weg te volgen, heeft de Goddelijke Voorzienigheid toch beschikt, dat nooit in de wereld zielenherders zouden ontbreken die, door de adem van de Heilige Geest bewogen, niet zouden aarzelen deze weg in te slaan, want aldus worden tallozen van de verlokkingen van dwaling en ondeugd tot het rechte pad en de goede zeden teruggebracht.