In onze eeuw zijn de seculiere instituten zonder veel gerucht in aantal toegenomen; zij hebben velerlei, onderling sterk verschillende vormen aangenomen, soms zijn zij onafhankelijk, soms min of meer met kloosterinstellingen of met genootschappen verbonden. Omtrent deze heeft de apostolische constitutie Paus Leo XIII - Apostolische Constitutie
Conditae a Christo (8 december 1900), die alleen over de religieuze congregaties handelde, niets bepaald. Ook het kerkelijk wetboek zweeg met opzet over deze instituten en liet het aan de toekomstige wetgeving over om voor deze een statuut te ontwerpen, dat toen nog niet rijp scheen.