ECCLESIA SUB VERBO DEI MYSTERIA CHRISTI CELEBRANS PRO SALUTE MUNDIIn Gods Woord viert de Kerk de mysteries van Christus voor het heil van de wereld - Eindrapport van de 2e Buitengewone Bisschoppensynode: 20 jaar na de sluiting van het Tweede Vaticaans Concilie
(Soort document: Bisschoppensynodes)
Synodevaders -
7 december 1985
Net zoals wij in één enkele God geloven en in één enige middelaar, Jezus Christus, in één geest, hebben we één doop en één eucharistie, waardoor de eenheid en de eenvormigheid van de Kerk hun betekenis en hun opbouw krijgen. Het is bijzonder belangrijk in onze tijd dat de Kerk, één en enig, als sacrament een teken en een instrument van eenheid en verzoening is, van vrede onder de mensen, de naties, de klassen in de maatschappij en de volkeren. In de eenheid van het geloof en van de sacramenten en in de hiërarchische eenheid, speciaal met het centrum dat Christus ons gegeven heeft in de dienst van Petrus, is de Kerk dat Messiaanse volk waarover de Constitutie
2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Lumen Gentium
Over de Kerk
(21 november 1964) spreekt. Zo vormt de kerkelijke gemeenschap met Petrus en zijn opvolgers geen obstakel, maar loopt vooruit op en is een profetisch teken van een volmaaktere eenheid. Aan de andere kant is één en dezelfde Geest werkzaam met een grote verscheidenheid van geestelijke gaven en charisma's
Vgl. 1 Kor. 12, 4
, en wordt één en dezelfde Eucharistie op verschillende plaatsen gevierd. Daarom is de enige en universele Kerk werkelijk aanwezig in alle afzonderlijke Kerken
2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het herderlijk ambt van de bisschoppen in de Kerk, Christus Dominus (28 okt 1965), 11, en zijn deze naar het beeld van de universele Kerk gevormd, zodat de Katholieke Kerk één en enig in en door de afzonderlijke Kerken bestaat
2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 23. We hebben hier het ware theologische principe van verscheidenheid en pluriformiteit in eenheid, maar we moeten pluriformiteit wel onderscheiden van pluralisme. Wanneer pluriformiteit een echte rijkdom is en de volheid brengt, dan is zij echte katholiciteit. Terwijl daarentegen pluralisme in fundamenteel tegengestelde posities tot oplossing, vernietiging en verlies van de eigen identiteit leidt.