Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Het algemeen welzijn van ieder volk is zijn cultuur, die de waarachtige uitdrukking en proeve is van zijn vrijheid en waardigheid, en die zijn autonomie bekrachtigt. Vandaar dat de mens alleen begrepen kan worden in zijn eigen menselijke gemeenschap, dat is zijn natie. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Homilie, Op het Plein van de Overwinning in Warschau, Men kan Christus niet buiten de geschiedenis van de mens sluiten (2 juni 1979)

Anderzijds omvat het christelijke geloof de hele menselijke persoon en diens leven. Dus drukt het christelijke geloofsleven zich uit in en verwezenlijkt het zich door middel van een bepaalde cultuur.

De christen-leek moet de geloofsrijkdom in zijn eigen cultuur beleven en betuigen, anders zou hij, als was hij een vreemde, onder de medeburgers van zijn streek verblijven met nadeel voor het geloof zelf, dat uit zichzelf vraagt om incarnatie.

Het christendom is niet een opeenstapeling van louter abstracte ideeën. De verlossing door Christus, gerealiseerd krachtens Gods wil, is in een cultuur helemaal bepaald. Dit moet niet gezien worden als iets bijkomstigs. De verlossing van Christus wordt noodzakelijk verbonden met die cultuur en zal zó voor altijd blijven.