Benno Kardinaal Gut - 15 september 1970
De nieuwe richtlijnen hebben de formules, de gebaren en de liturgische handelingen aanzienlijk vereenvoudigd, getrouw aan het beginsel van de Constitutie 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Sacrosanctum Concilium
Over de heilige liturgie
(4 december 1963): 'De riten moeten van een nobele eenvoud zijn; zij moeten doorzichtig zijn door hun beknoptheid en onnodige herhalingen vermijden; zij moeten aangepast zijn aan het bevattingsvermogen van de gelovigen en in het algemeen niet veel uitleg nodig hebben'. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 34 Maar men moet op dit gebied niet verder gaan dan wat is toegestaan; doet men dit toch, dan berooft men de liturgie van haar gewijde tekenen en van haar schoonheid die juist noodzakelijk zijn, wil het heilsmysterie werkelijk in de christengemeente tegenwoordig worden gesteld en onder de sluier van de zichtbare werkelijkheid door een goede catechese juist worden begrepen.
Liturgische vernieuwing heeft dus niets te maken met desacralisering en wil ook geen aanleiding geven tot wat men wel de secularisering van de wereld noemt. De waardigheid, de ernst en het gewijd karakter van de riten moeten dus bewaard blijven.
De doeltreffendheid van de liturgische handelingen ligt niet in een voortdurend zoeken naar vernieuwing van de riten of naar toenemende vereenvoudiging ervan, maar uitsluitend in de bezinning op het woord van God en op het te vieren geheim, waarvan de tegenwoordigheid door de inachtneming van de riten van de Kerk wordt gegarandeerd, niet door die welke een priester op eigen initiatief vaststelt.
Men moet dus voor ogen houden, dat een priester die eigengemaakte riten invoert de waardigheid van de gelovigen geweld aandoet en de weg opent tot individualisme in een viering die rechtstreeks aan de hele Kerk toebehoort.
Het priesterambt is immers een ambt van de gehele Kerk en kan dus alleen worden uitgeoefend in gehoorzaamheid aan en in gemeenschap met de hiërarchie en in dienst van God en van onze broeders. Het hiërarchisch karakter van de liturgie, haar sacramentele werking en het aan de gemeenschap van de gelovigen verschuldigde respect verlangen dus, dat de priester zijn taak van eredienst vervult als 'een getrouw helper en beheerder van Gods geheimen' Vgl. 1 Kor. 4, 1 en geen ritus invoert welke niet door de liturgische boeken is vastgesteld en goedgekeurd.
