8 oktober 1988
In het algemeen verstaat men in de landen die in contact zijn gekomen met het Evangelie onder volksvroomheid de eenheid tussen het geloof en de christelijke vroomheid enerzijds en de diepgewortelde cultuur en uitingen van de vroegere godsdienst van de bevolkingen anderzijds. Het gaat om zeer talrijke vroomheidsuitingen waarin christenen hun godsdienstig gevoel uitdrukken in de eenvoudige taal van o.a. het feest en de bedevaart, de dans en de zang. Men heeft in verband met deze vroomheid kunnen spreken over een levendige synthese, aangezien zij verenigt : „geest en lichaam ; gemeenschap en institutie, persoon en gemeenschap ; geloof en vaderland ; verstand en gevoelsleven'' Latijns-Amerika (CELAM), 3de Algemene Vergadering van Latijns-Amerikaanse bisschoppen Puebla (13 feb 1979), 448 De kwaliteit van de synthese is — zoals men gemakkelijk zal vermoeden — afhankelijk van de duur en de intensiteit van de evangelisatie, maar ook van de verenigbaarheid van de religieuze en culturele voorgeschiedenis met het christelijk geloof.
