Tot dezelfde conclusie komt men als men het eigen voorwerp van beide vergelijkt. Ook hier vinden wij gemeenschappelijke elementen en trekken. In beide volmaakte maatschappijen immers eist de beveiliging van het algemeen welzijn, dat de rechten en goederen van hun leden langs gerechtelijke weg kunnen worden verwezenlijkt, gegarandeerd en hersteld. Bovendien zijn deze rechten en goederen in Kerk en staat ten dele dezelfde. Want ook de Kerk is een zichtbare maatschappij, wier leven noodzakelijk gebonden is aan de fysieke bestaanswijze en aan de omstandigheden van tijd en plaats, waarin de mens leeft. Van de andere kant echter zijn er goederen en rechten zo bijzonder eigen aan de kerkelijke jurisdictie, dat zij krachtens hun aard niet het voorwerp zijn en ook niet kunnen zijn van de rechterlijke macht van de staat.