Deze erfenis wordt tegen het einde van de twintigste eeuw tevens een bijzonder dringende uitdaging voor wat, de eenheid van de christenen betreft. Er leeft thans in de mensen een oprecht verlangen naar eenheid, gebaseerd op de vreedzame co-existentie van de volken, waarin het welzijn van allen gelegen is. Het is een verlangen dat het geweten van de burgers beweegt en doordringt in de politiek en de economie. De christenen moeten zich bewust zijn van de godsdienstige en morele bronnen van deze uitdaging: Christus ’is onze vrede, Hij die de twee werelden één gemaakt heeft en de scheidsmuren heeft neergehaald’ (Ef. 2, 14). God ’heeft ons door Christus met zich verzoend en ons dienst van de verzoening toevertrouwd’ (2 Kor. 5, 18). Deze werkelijkheid, dit werk van Christus vindt heden en dage een bijzondere weerklank in het levendige verlangen van de mensheid naar eenheid en universele broederschap. Het verlangen naar eenheid en vrede, maar het overwinnen van de verschillende barrières en naar het bijleggen van de geschillen wordt, evenals de roep die uitgaat van het verleden van Europa, een stimulerend teken van onze tijd.

Ware vrede kan slechts bestaan op de grondslag van een proces van eenwording, waarin ieder volk in vrijheid en waarheid de wegen van zijn eigen ontwikkeling kan kiezen. Een dergelijk proces is evenwel onmogelijk als er geen overeenstemming bestaat over de oorspronkelijke en fundamentele eenheid, zich uitdrukkend in verschillende vormen welke niet tegengesteld zijn maar elkaar aanvullen, elkaar nodig hebben en elkaar zoeken. Daarom zijn wij er diep van overtuigd, dat de weg naar de ware vrede onvergelijkelijke wijze in de geesten, de harten en de gewetens van de mensen gebaand kan worden door middel van de aanwezigheid en de dienst van dat teken van vrede dat de kerk, gehoorzaam aan de Christus en trouw aan haar roeping, van nature is.

Wij drukken ons volle vertrouwen uit in alle menselijke pogingen om de aanleiding tot spanningen en conflicten uit ons midden weg te nemen door middel van de vreedzame weg van de geduldige dialoog, van overeenkomsten, van wederzijds begrip en eerbied.

Europa, gevestigd op christelijke fundamenten, is geroepen tot een bijzondere zorg voor de vrede in de gehele wereld. In vele streken ontbreekt de vrede of wordt hij ernstig bedreigd. Daarom is er blijvende en eendrachtige samenwerking nodig tussen Europa en alle andere naties ten gunste van vrede en het welzijn, waarop ieder mens en iedere gemeenschap van mensen een onaantastbaar recht heeft.