Wij hebben vernomen, dat gij binnenkort een bijeenkomst zult houden ter bespreking der gemeenschappelijke belangen van kerken. Weliswaar laat uw veelzijdige ijver haast geen aanleiding over tot een woord van aansporing, maar toch zouden wij, dunk ons, te kort doen aan onze liefde en aan onze zorg voor uw toekomst, als wij u niet enige gedachten gaven, die, vertrouwen wij, voor u een troost, en voor uw diocesen van groot nut zullen zijn. Het zijn wel geen nieuwe gedachte: maar, daar het gaat over dingen, die in nauw verband staan met de vooruitgang van de katholicisme, meenden wij ze voor u te mogen herhalen en ze u te mogen aanbevelen.

Op de eerste plaats dan stippen wij een punt aan, dat naar onze mening allereerst aanspraak maakt op uw ijver, nl. het plan der oprichting van provinciale seminaries. Gij weet zeer goed, eerbiedwaardige broeders, welk een rijke vruchten verscheidene diocesen elders van die instelling hebben. Waarom zou de kerk van Columbia, als haar dezelfde goede kans gegeven wordt, ook niet dezelfde gunstige resultaten ondervinden? De tijd, waarin wij leven is, zoals gij ziet, van dien aard, dat hij een geestelijke vordert, die zich niet uitsluitend bepaalt tot het heilige verrichten van de heilige bediening, maar door onderricht, door verzorgend en genezend ingrijpen optreedt tegen alle middelen tot het toebrengen van schade, waarover de vijanden van het katholicisme dagelijks de beschikking krijgen. Zulke priesters echter zal niet ieder uwer in voldoende hoeveelheid bezitten, als er voor hun vorming ook bij u geen uitgebreider seminaries bestemd zijn, waar een vollediger en op hoger peil staand onderwijs recht geeft tot het verwachten van leerlingen, die in staat zullen zijn én zelf met wat groter resultaat de strijd des Heren te strijden, én andere tot deugdelijke strijders te vormen. Daarom verzoeken wij u, dat gij uw aandacht en uw zorgen evengoed als aan de andere vraagstukken ook met de grootste nauwlettendheid aan dit punt wijdt, dat meer dan alle andere bevorderlijke is voor de vruchtbare uitoefening van uw bisschoppelijk ambt.

Verder zal het niet overbodig zijn, u ook de zorg aan te bevelen voor de instellingen, die tezamen de naam van christelijke sociale actie dragen. Wij weten, dat ook in uw land de tijd daarom roept, en zelfs dringend roept. Immers, laat de vijand nog niet tot openlijke strijd zijn overgegaan, hij organiseert toch reeds zijn troepen, en zal met groter durf zijn aanval beginnen, naarmate hij daarbij de katholieken minder paraat vindt. Wij zouden dus zeer gaarne zien, dat ook op dit veld - ongetwijfeld een zeer uitgestrekt veld - uw wakkere en verstandige liefde haar krachten inspanne, en niet dulde, dat de kinderen des lichts minder wijs zijn dan de kinderen van de duisternis. Maar bij het nemen van die voorzorgsmaatregelen moet men de juiste weg houden. Immers, het is niet voldoende, dat geestelijken en leken, die vol ijver zijn voor de katholieke actie, tot de volksmassa’s gaan en die organiseren. Neen, men moet ze degelijk onderrichten in de waarheden van het katholieke geloof, om zo te maken dat ieder zijn eigen plicht, zijn eigen taak kent en metterdaad volkomen volbrengt. Om het in één woord te zeggen: alvorens voor Christus te kunnen strijden, moet Christus in ieder van de gelovigen gevormd worden. Als de nieuwe tijden een of ander nieuw werk schijnen te eisen, dan zal men dit gemakkelijk gedaan krijgen van mensen, die door een opleiding tot heiligheid gevormd zijn tot gehoorzaamheid en tot uitmuntende strijders voor de goede strijd van het geloof.

Hiertoe zullen – de ondervinding heeft het bewezen – de katholieke couranten een hulpmiddel zijn, en wel een hulpmiddel dat ten zeerste beantwoordt aan onze tijden. Iedereen weet door ondervinding, dat zulke bladen, die gemakkelijk in veler handen komen, van grote waarde zijn voor de verspreiding van het goede zaad, voor de weerlegging van dwalingen, voor de opwekking en aanvuring van de tragen. Men mag volstrekt niet dulden, dat, waar de goddelozen er zulk een treurig misbruik van maken ter verwoesting, de goeden er geen ter beschikking hebben tot opbouw. Evenwel, men moet ervoor zorgen, dat deze wapenen gehanteerd worden door mensen, die er een goed gebruik van willen, en kunnen maken. Wij bedoelen: mensen, die beschikken over degelijke wetenschap, en trouw zijn in de vervulling van de plichten van lieden, die weten dat zij strijden voor een hoogheilige zaak.

Eindelijk, wat de politiek betreft: hetgeen de katholieken op dat gebied te doen en te laten hebben, blijkt duidelijk uit de belangrijke stukken, die onze voorgangers daaromtrent hebben uitgevaardigd. Al uw inspanning moet er op gericht zijn, dat die stukken ten allen tijde de eerbied genieten waarop zij recht hebben. Spoort de gelovigen, en op de eerste plaats de geestelijken, vóór alles aan, dat zij hun krachten niet laten versnipperen en nutteloze disputen, vooral niet op een tijd, van de katholieken absolute eenheid in overtuiging, in plannen en actie vordert.

Ons verlangen en tot gemeenschappelijk welzijn van uw kerken een leidraad voor uw toekomstige vergadering. Wij zijn zozeer overtuigd van uw aller energieke en bereidwillige samenwerking tot dat ene doel, dat wij van onze welwillendheid en als onderpand voor de goddelijke gaven, verlenen wij aan u allen, eerbiedwaardige broeders, aan uw geestelijkheid en het volk dat aan een ieder van u is toevertrouwd, met grote liefde in de apostolische zegen.

Gegeven te Romen, bij st. Pieter, 1 augustus 1916, in het 2e jaar van ons pausschap.

Paus Benedictus XV