Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Het eerste deel van die plechtigheid zal ons 's morgens in de basiliek van Sint Pieter in Vaticaanstad bijeenbrengen, om daar met alle krachten van ons hart ons geloof uit te zingen "in Spiritum Sanctum Dominum et vivificantern ... qui locutus est per prophetas ... Et unam sanctam catholicam et apostolicam Ecclesiam: in de Heilige Geest, die Heer is en het leven geeft ... die gesproken heeft door de profeten ... en in de ene, heilige, katholieke en apostolische kerk". Daartoe worden wij ongetwijfeld aangezet door de gedachte dat het 1600 jaar geleden is dat het Eerste Concilie van Constantinopel plaats vond: evenals de apostelen in het cenakel en de vaders van dat Concilie zullen wij verzameld worden door Hem, die "door de kracht van het evangelie de kerk steeds weer jong maakt en vernieuwt". 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 4

Op die manier zal de plechtigheid van Pinksteren dit jaar een verheven en dankbare belijdenis worden van datzelfde geloof in de Heilige Geest, de Heer en Gever van het leven, een geloof dat wij vooral aan dat Concilie danken. Tegelijkertijd zullen we nederig bidden en vurig smeken, dat diezelfde Geest ons mag helpen 'het aanschijn van de aarde te vernieuwen', ook door de vernieuwing van de Kerk zelf in de geest van het Tweede Vaticaans Concilie. Moge dit werk spoedig en ordelijk voltooid worden in alle christelijke kerken en gemeenschappen; moge het vervuld worden in de harten van de mensen, aangezien de ware vernieuwing slechts plaats kan hebben als de mensen zich voortdurend tot God bekeren. De Geest der waarheid zullen wij vragen, dat wij op de weg van deze vernieuwing volledig trouw blijven aan het woord van de Geest, dat voor ons de leer van Vaticanum II is, en dat wij deze weg niet verlaten onder de drang van geneigdheid tot de geest van de wereld. Bovendien zullen wij Hem die 'de levende bron, vuur en liefde' is, vragen om ons en heel de kerk, kortom heel de menselijke familie te doordringen van die liefde die "alles duldt ... alles verdraagt ... nooit vergaat". (1 Kor. 13, 7, v.)

Het lijdt geen twijfel of in dit tijdsbestek zowel van de kerk als van het menselijk geslacht, wordt de dringende noodzaak gevoeld die waarheid dieper te doorgronden en te versterken. Een gelegenheid daartoe brengt op Pinksteren de viering van de 1600e verjaardag van het Eerste Concilie van Constantinopel. Moge de Heilige Geest dit getuigenis van ons geloof aanvaarden! Moge Hij in de liturgische riten van het pinksterfeest deze nederige openstelling van de zielen voor Hem, de Trooster in wie de gave van de eenheid wordt geopenbaard en voltooid, aanvaarden.