Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

In dit document wil ik vooral verwijzen naar de Paus Leo XIII - Encycliek
Grande Munus
Over de HH. Cyrillus en Methodius (30 september 1880) waarmee Paus Leo XIII de Kerk en de wereld wilde herinneren aan de apostolische verdiensten van de beide broers: niet alleen van Methodlus die volgens de traditie zijn leven in 885 in Velehrad in Groot Moravië beëindigde, maar ook van Cyrillus die reeds in 869 door de dood van zijn broer werd gescheiden in Rome, de stad die zijn relikwieën ontving en nog altijd met grote eerbied bewaart in de oude basiliek van de heilige Clemens. Ter gedachtenis aan het heilig leven en de apostolische verdiensten van de beide broers uit Thesssaloniki stelde Leo XIII hun feestdag vast op 7 juli. Na het Tweede Vaticaans Concilie werd het feest ten gevolge van de liturgische vernieuwing naar 14 februari verplaatst, de dag dat de heilige Cyrillus volgens de geschiedenis naar de hemel verhuisde. Alleen in enkele Slavische landen wordt het feest nog op 7 juli gevierd

Meer dan een eeuw na het verschijnen van de encycliek van Leo XIII geven de nieuwe omstandigheden waarin het elfde eeuwfeest van de zalige dood van de heilige Methodius valt, aanleiding om opnieuw uiting te geven aan de herinnering welke de Kerk aan deze belangrijke verjaardag bewaart. En daartoe voelt zich vooral de eerste Paus verplicht, die vanuit Polen, en dus uit het midden van de Slavische volkeren, op de zetel van de heilige Petrus werd geroepen.

De gebeurtenissen van de laatste eeuwen vooral van de laatste decennia hebben ertoe bijgedragen met de religieuze herinnering ook de historisch-culturele belangstelling voor de twee heilige broers te wekken, van wie de bijzondere charisma's in het licht van de eigen situaties en ervaringen van onze tijd nog beter kunnen worden begrepen. Daartoe hebben vele gebeurtenissen bijgedragen die als waarachtige tekenen des tijds tot de geschiedenis van de twintigste eeuw behoren, en op de eerste plaats de grote gebeurtenis die in de Kerk heeft plaats gehad: het Tweede Vaticaans Concilie. In het licht van het leergezag en de pastorale bedoeling van deze universele synode kunnen wij op een nieuwe wijze - rijper en dieper - naar deze mannen opzien, die elf eeuwen geleden leefden, en uit hun leven en apostolische werkzaamheden ook leren wat deze inhouden en welke de goddelijke voorzienigheid erin legde, zodat ze in onze tijd in een nieuwe volheid worden ontdekt en nieuwe vruchten dragen.