Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Een paus die zoon is van een slavische volk, is bijzonder gevoelig voor het roepen van deze volkeren, tot wie de twee heilige broeders Cyrillus en Methodius zich hebben gewend. Zij waren en roemrijk voorbeeld van apostelen der eenheid, en wisten Christus te verkondigen in hun zoeken naar verbondenheid tussen Oost en West, zonder zich te laten weerhouden door de moeilijkheden waardoor deze twee werelden reeds toen soms tegenover elkaar stonden. Ik heb verschillende keren hun wijze van doen met nadruk tot voorbeeld gesteld Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Brief, Over de HH. Cyrillus en Methodius, Egregiae Virtutis (31 dec 1980) Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Ter herinnering aan het Evangelisatiewerk van de HH. Cyrillus en Methodius 1100 jaar geleden, Slavorum Apostoli (2 juni 1985), 12-14, waarbij ik mij ook richtte tot allen die in geloof en cultuur hun kinderen zijn.

Deze beschouwingen zou ik nu willen verbreden zodat ze alle Oosterse Kerken omvatten in heel de verscheidenheid van hun verschillende tradities.

Mijn gedachten gaan uit naar de broeders en zusters van de Oosterse Kerken, in het verlangen dat wij tezamen de kracht zoeken om een antwoord te vinden op de vragen die overal in de wereld de moderne mens zich stelt. Ik wil hun erfgoed aan geloof en leven beschouwen, in het bewustzijn dat op de weg naar de eenheid wij niet op onze schreden mogen terugkeren, maar dat hij even onomkeerbaar is als de oproep van de Heer tot eenheid “Dierbare vrienden, wij hebben gezamenlijk deze plicht; tezamen moeten wij van Oost tot West zeggen: Ne evacuetur Crux Vgl. 1 Kor. 1, 17 . Het kruis van Christus mag zijn kracht niet verliezen, want als het kruis van Christus zijn kracht verliest, raakt de mens ontworteld, heeft hij geen uitzicht meer, wordt hij vernietigd. Dat is de hartekreet van het einde van de twintigste eeuw. Het is de hartekreet van Rome, van Constantinopel, van Moskou, van heel de christenheid: van Noord – en Zuid- Amerika, van Afrika, van Azië van allen. Het is de hartekreet van de nieuwe evangelisatie” H. Paus Johannes Paulus II, Gebeden en Testament, Overwegingen na de Kruisweg van Goede Vrijdag (1 apr 1994), 3

Mijn gedachten gaan uit naar de Oosterse Kerken, zoals in het verleden vele andere pausen dat hebben gedaan, in het besef dat de opdracht om de eenheid van de Kerk te bewaren en onvermoeibaar te streven naar de eenheid van de christenen wanneer die geschonden mocht zijn, tot hen gericht was.

Wij zijn reeds door een bijzonder nauwe band met elkaar verbonden. We hebben bijna alles gemeen Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de oecumene, Unitatis Redintegratio (21 nov 1964), 14-18, en vooral hebben we gemeen dat we werkelijk uitzien naar eenheid.