Meer dan veertig jaar na de publicatie van dit document lijkt het passend opnieuw de ‘uitdagingen’ te overwegen die de communicatiemiddelen vormen voor de Kerk, die zoals Paulus VI zei “zich tegenover de Heer schuldig zou voelen als ze geen gebruik maakte van deze krachtige middelen”. H. Paus Paulus VI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de Evangelisatie in de Moderne Wereld, Evangelii Nuntiandi (8 dec 1975), 45 De Kerk wordt namelijk niet alleen geroepen om de massamedia te gebruiken voor het verspreiden van het evangelie, maar vandaag de dag, meer dan ooit, om de boodschap van het heil te integreren in de ‘nieuwe cultuur’ die door deze machtige communicatiemiddelen gemaakt en verbreid wordt. Zij is er zich van bewust dat het gebruik van de technieken en technologieën van de communicatie van onze tijd een integraal onderdeel vormt van haar missie in het derde millennium.

Aangespoord door dit besef heeft de christelijke gemeenschap belangrijke stappen genomen om de communicatiemiddelen aan te wenden voor het verspreiden van godsdienstige informatie, voor evangelisatie en catechese, voor de vorming van de pastorale medewerkers op dit gebied en voor het opvoeden van de gebruikers en ontvangers van de verschillende communicatiemiddelen tot volwassen verantwoordelijkheid.

De nieuwe evangelisatie wordt, in een wereld die zo rijk is aan mogelijkheden tot communicatie als de onze, met veel uitdagingen geconfronteerd. Daarom wilde ik in de Encycliek H. Paus Johannes Paulus II - Encycliek
Redemptoris Missio
Over de blijvende geldigheid van de missie-opdracht
(7 december 1990) benadrukken dat de voornaamste Areopaag van de moderne tijd de wereld van de communicatie is, die in staat is de mensheid te verenigen en de wereld tot een, zoals men zegt, ‘global village’, een wereldomspannend dorp, te maken. De communicatiemiddelen zijn vandaag zo belangrijk dat ze voor veel mensen tot voornaamste instrument van oriëntatie zijn geworden, dat bepalend is voor het persoonlijke en sociale leven alsook voor het gezinsleven. Dit is een complex probleem, want deze cultuur ontstaat niet in eerste instantie door de inhoud, maar alleen al op grond van het feit dat er nieuwe mogelijkheden tot communicatie zijn middels tot nu toe onbekend taalgebruik en onbekende technieken.

Onze tijd is een tijd van wereldwijde communicatie waarin op vele momenten van het dagelijks leven in meer of mindere mate gebruik gemaakt wordt van de massamedia. Ik noem slechts de vorming van persoon en geweten, de interpretatie en structurering van affectieve relaties, het verloop van opvoeding en vorming, de uitwerking en verbreiding van culturele verschijnselen en de ontwikkeling van het sociale, politieke en economische leven.

De massamedia kunnen en moeten rechtvaardigheid en solidariteit bevorderen in overeenstemming met een organische en ware kijk op de menselijke ontwikkeling, door gebeurtenissen juist en waarheidsgetrouw weer te geven, situaties en problemen volledig te analyseren en een forum te vormen voor verschillende meningen. Een waarachtig ethische benadering aangaande het gebruik van de machtige communicatiemiddelen moet geplaatst worden in de context van een volwassen uitoefening van vrijheid en verantwoordelijkheid, gebaseerd op de absolute criteria van waarheid en gerechtigheid.