"Supra quae propitio ac sereno vultu respicere digneris" ... Dit gebed spreken wij uit op het plechtigste ogenblik van de mis, na de consecratie, wanneer het goddelijk offer werkelijk geofferd wordt. "Het offer van Abel, het offer van Abraham, het offer van Melchisedech ". In drie beelden, in drie regels, in drie gebeurtenissen, heel de religieuze geschiedenis van de mensheid.

• Het offer van Abel: de tijd van Adam.
• Het offer van Abraham: de tijd van de godsdienst en van de wonderbare geschiedenis van Israël.
• Het offer van Melchisedech: de aankondiging van de godsdienst en het tijdperk der christenheid.

Een grootse tekst! Iedere keer dat wij hem uitspreken, worden wij door een onweerstaanbare ontroering gegrepen. "Sacrificium Patriarchae nostri Abrahae." Let erop, dat Abraham onze patriarch wordt genoemd, onze voorvader. Het antisemitisme valt niet te verenigen met de gedachte en met de sublieme werkelijkheid die in deze tekst wordt uitgesproken. Het antisemitisme is een onsympathieke beweging waaraan wij, wij christenen geen deel kunnen hebben. Het is onmogelijk voor een christen om deel te hebben aan het antisemitisme. Wij erkennen eenieders recht om zich te verdedigen, om de juiste middelen te gebruiken om zich te verdedigen tegen al wat de eigen rechtmatige belangen bedreigt. Maar antisemitisme is onaanvaardbaar. Wij zijn geestelijk gesproken semieten.'