Met erkenning van de rechtmatigheid en de urgentie van de eisen die gesteld worden door het werk op het het terrein van de communicatie, zouden Bisschoppen en anderen die verantwoordelijk zijn voor beslissingen over de toewijzing van de beperkte menselijke en materiële hulpbronnen van de Kerk, daaraan een gepaste hoge prioriteit moeten toekennen, rekening houdend met de bijzondere omstandigheden in hun land, streek en bisdom.

Deze behoefte is wellicht thans nog groter dan vroeger, juist omdat minstens tot op zekere hoogte de grote hedendaagse 'areopagus' van de massamedia tot nu toe min of meer verwaarloosd is door de Kerk. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de blijvende geldigheid van de missie-opdracht, Redemptoris Missio (7 dec 1990), 37 Zoals de Paus opmerkt: "In het algemeen wordt de voorkeur gegeven aan andere werktuigen voor de verkondiging van het Evangelie en voor de vorming, terwijl de massacommunicatiemiddelen overgelaten worden aan het initiatief van enkelingen of kleine groepen en in de pastorale programmering pas op de tweede plaats komen." H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de blijvende geldigheid van de missie-opdracht, Redemptoris Missio (7 dec 1990), 37 Deze situatie moet verbeterd worden.