Pauselijke Commissie voor de Sociale Communicatiemiddelen
Communio et Progressio
Pastorale Instructie, in opdracht van het Tweede Vaticaans Concilie, over de middelen van sociale communicatie
(23 mei 1971) is geworteld in een visie op communicatie als weg naar communio. "Overigens is communicatie méér dan louter uitdrukking van gedachten of gevoelens: zij is zelfgave uit liefde, vanuit het diepste wezen van de mens", aldus dit document. In dit opzicht weerspiegelt communicatie de communio van de Kerk zelf en is ze in staat daartoe bij te dragen.

De communicatie van de waarheid kan inderdaad een verlossende kracht hebben die komt uit de persoon van Christus. Hij is Gods vleesgeworden Woord en het beeld van de onzichtbare God. In en door Hem wordt Gods eigen leven gecommuniceerd naar de mensheid door het handelen van de Geest. "Van de schepping der wereld af wordt zijn onzichtbaar wezen door de rede in zijn werken aanschouwd, zijn eeuwige macht namelijk en zijn godheid.” (Rom 1, 20) En nu: "Het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond. Wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd, zulk een heerlijkheid als de Eniggeborene van de Vader ontvangt, vol genade en waarheid." (Joh. 1, 14)

(Rom 1, 20) Hier, in het vleesgeworden Woord, is Gods zelfcommunicatie definitief. In Jezus' woorden en daden is het Woord bevrijdend, verlossend voor heel de mensheid. Deze liefdevolle zelf-openbaring van God, gecombineerd met het gelovig antwoord van de mensheid, vormt een diepe dialoog.

Mensengeschiedenis en alle menselijke relaties bestaan binnen het kader dat wordt gevestigd door deze zelfcommunicatie van God in Christus. de geschiedenis zelf heeft de opdracht een soort Woord van God te worden, en het maakt deel uit van de roeping van de mens, bij te dragen tot de verwerkelijking hiervan door de voortgaande, onbeperkte communicatie van Gods verzoenende liefde op creatieve nieuwe manieren te beleven. Wij moeten dit doen via woorden van hoop en daden van liefde, dus via onze manier van leven. Aldus moet communicatie liggen aan het hart van de Kerkgemeenschap.

Christus is zowel de inhoud als de dynamische bron van de communicatie van de Kerk bij de verkondiging van het evangelie. Want de Kerk zelf "die zijn lichaam is, de volheid van Hem die het al in alles vervult". (Ef. 1, 23)(Ef. 4, 10) Als gevolg hiervan zijn wij binnen de Kerk en met de hulp van het woord en de sacramenten op weg naar de hoop van die laatste eenheid waarbij God" alles in allen" zal zijn. (1 Kor. 15, 28) Pauselijke Commissie voor de Sociale Communicatiemiddelen, Pastorale Instructie, in opdracht van het Tweede Vaticaans Concilie, over de middelen van sociale communicatie, Communio et Progressio (23 mei 1971), 11