Msgr. John P. Foley - 22 februari 1992
Met dit alles is het noodzakelijk voortdurend te herinneren aan de belangrijkheid van het fundamentele recht op dialoog en informatie binnen de Kerk, zoals beschreven in Pauselijke Commissie voor de Sociale Communicatiemiddelen
Communio et Progressio
Pastorale Instructie, in opdracht van het Tweede Vaticaans Concilie, over de middelen van sociale communicatie
(23 mei 1971) Vgl. Pauselijke Commissie voor de Sociale Communicatiemiddelen, Pastorale Instructie, in opdracht van het Tweede Vaticaans Concilie, over de middelen van sociale communicatie, Communio et Progressio (23 mei 1971), 114-121 en te blijven zoeken naar effectieve middelen, met inbegrip van een verantwoord gebruik van de media van sociale communicatie, om dit recht te realiseren en te beschermen. In dit verband denken we ook aan de bekrachtigingen in het Wetboek
Codex Iuris Canonici
Codex van het Canonieke recht
(25 januari 1983) dat het de gelovigen, naast het betonen van gehoorzaamheid aan de herders van de Kerk, toekomt "hun noden, in het bijzonder van geestelijke aard, en hun wensen kenbaar te maken” aan deze herders Vgl. Wetboek, Codex van het Canonieke recht, Codex Iuris Canonici (25 jan 1983), 212. 2, en dat de gelovigen, afhankelijk van hun kennis, deskundigheid en het aanzien dat zij genieten, "het recht, zelfs ook soms de plicht hebben om aan de herders hun mening bekend te maken aangaande zaken die het welzijn van de Kerk betreffen.” Vgl. Wetboek, Codex van het Canonieke recht, Codex Iuris Canonici (25 jan 1983), 212. 3
Ten dele is dit een kwestie van handhaving en versterking van de geloofwaardigheid en effectiviteit van de Kerk. Meer fundamenteel echter is het een van de manieren om op concrete wijze het karakter van de Kerk als communio te realiseren dat geworteld is in de intieme communio van de Drievuldigheid en daarvan de weerspiegeling is. Onder de leden van de gemeenschap van personen die de Kerk vormen, bestaat een radicale gelijkheid in waardigheid en zending die voortvloeit uit het Doopsel en ten grondslag ligt aan hiërarchische structuur en verschil van ambt en functie; en deze gelijkheid zal zich noodzakelijkerwijze uiten in een eerlijk en eerbiedig delen van informatie en meningen.
In gevallen van meningsverschil dient men er echter wel aan te denken dat men door "pressie uit te oefenen op de publieke opinie" geen bijdrage kan leveren "aan de opheldering van leerstellige vraagstukken, noch de waarheid dienen". Congregatie voor de Geloofsleer, Instructie over de Kerkelijke Roeping van de Theoloog, Donum Veritatis (24 mei 1990), 30 In feite kan men "niet alle opvattingen die leven onder het Godsvolk ... eenvoudigweg gelijkstellen met de sensus fidei". Vgl. Congregatie voor de Geloofsleer, Instructie over de Kerkelijke Roeping van de Theoloog, Donum Veritatis (24 mei 1990), 35
Waarom staat de Kerk erop dat de mensen het recht hebben op het krijgen van juiste informatie? Waarom legt de Kerk de nadruk op haar recht om de authentieke waarheid van het evangelie te verkondigen? Waarom onderstreept de Kerk de verantwoordelijkheid van haar herders om de waarheid door te geven en de gelovigen zo te vormen dat zij dat ook doen? Omdat heel het begrip van wat communicatie in de Kerk betekent, gebaseerd is op het besef dat het Woord van God Hemzelf communiceert.
