De sociale communicatiemiddelen spelen een steeds belangrijker rol op het omvangrijke gebied van de opvoeding. In meerdere landen zijn de audio-visuele hulpmiddelen, de video-cassettes en de radio- en televisietoestellen heel normale onderwijsmiddelen geworden, zodat het werk van allerlei deskundigen voor een veel groter aantal mensen beschikbaar is. In andere landen vullen de sociale communicatiemiddelen het gebruik van de traditionele leermiddelen aan en maken zij voor jongeren en volwassenen eert voortgezette vorming mogelijk. Waar onvoldoende gelegenheid tot schoolgang bestaat helpen zij in de strijd tegen het analfabetisme door godsdienstige vorming en allerlei vormen van basisonderwijs te brengen; ook geven zij onderricht op het gebied van landbouw, geneeskunde, gezondheidszorg en sociale ontwikkeling. In de mate van het mogelijke zou het werk van de communicatiemiddelen het karakter van een dialoog moeten dragen zodat de leerlingen niet alleen onderricht krijgen, maar zich ook met behulp van deze middelen leren uitdrukken.

Als bevoorrecht bestanddeel en kenmiddel van de huidige cultuur, bewerken de sociale communicatiemiddelen op schitterende wijze dat het cultureel erfgoed van de mensheid binnen het bereik van het overgrote deel van het menselijk geslacht wordt gebracht, en binnenkort wellicht van allen. Dit behoort even noodzakelijk tot een waarachtige ontwikkeling van de menselijke samenleving als de opheffing en verdwijning van de economische en sociale ongelijkheid.

Omdat deze technieken de cultuur van onze tijd kunnen verrijken, zullen de communicatie1eiders zich bewust zijn van het recht van alle mensen op cultuur en zonder aarzeling hun toevlucht nemen tot de geweldige gelegenheid die de massa-media bieden om een grote menigte mensen en groeperingen te bereiken. Ook maken deze technieken het mogelijk om in verschillende behoeften en belangen van de menselijke cultuur te voorzien, doordat zij hun mogelijkheden en hun aantrekkingskracht in dienst stellen van allerlei soort artistieke expressie. Het publiek kan deze middelen dan ook zonder moeite gebruiken om zijn geest te verfijnen en zijn inzicht te vervolmaken, op voorwaarde dat het hieraan zijn persoonlijke bezinning en de uitwisseling' van zijn gezichtspunten met anderen toevoegt.

Een voorbeeld van de diensten die de communicatiemiddelen aan de cultuur verlenen vindt men op het gebied van traditie en folklore van de landen waar volksverhalen, toneel, liederen en dansen nog een eeuwenoud cultureel erfgoed van het volk tot uitdrukking brengen. Dank zij hun technische mogelijkheden kunnen de media deze oorspronkelijke cultuurgoederen wijd en zijd bekend maken, ze opnemen om ze steeds weer opnieuw te laten zien en horen, en ze overbrengen naar plaatsen waar ze al sedert lang zijn verdwenen. Op deze wijze dragen de communicatiemiddelen ertoe bij elk volk van zijn culturele waarden bewust te maken en stellen zij andere volkeren en naties in de gelegenheid deze te bewonderen en zich ermee te verrijken.

Men dient niet te vergeten dat heel wat beroemde kunstwerken - met name op het gebied van muziek, toneel en letterkunde - in aanleg als volksvermaak bedoeld waren; dat bewijst dat zelfs de ontspanning een zeer hoge culturele waarde kan bezitten.te Ook in onze tijd verschaffen hoogstaande artistieke prestaties dank zij de communicatiemiddelen aan een steeds groter aantal mensen de geestelijke relax, in de volle zin van het woord, die zij in onze ingewikkelde samenleving van dag tot dag dringender nodig hebben. Ook het vermaak op zich genomen is belangrijk, omdat het de geest een ogenblik van de dagelijkse zorgen bevrijdt en de vrije tijd op nuttige wijze vult. Het gevarieerde aanbod waarmee de media de vrije tijd trachten te vullen, is dus van groot belang voor de mensen van onze tijd. Niettemin moet het publiek zich niet in die mate door de kwaliteit van het aangebodene of door zijn nieuwshonger laten opslokken, dat het zijn concrete plichten verwaarloost of zijn tijd verspilt.

Gezien het feit dat de communicatiemiddelen zich tot grote menigten mensen tegelijk richten, vormen zij iets geheel nieuws voor de huidige mensheid. Zeker, zij kunnen haar verrijken, maar ook kunnen zij aan haar orde en waardigheid tekort doen, aangezien zij zich vaak uitsluitend afstellen op de minst ontwikkelde categorie luisteraars of lezers. Degene die veel tijd aan de communicatiemiddelen besteedt, kan zo licht het gevaar lopen zijn tijd te verdoen door onderverbruik van zijn verstand en door verwaarlozing van zijn hogere, nuttiger vermogens. De voortdurende vertoning van middelmatige werken heeft ongetwijfeld slechts weinig invloed op smaak en oordeel van hen die een hoger cultureel niveau hebben bereikt. Niettemin kan dit gevaar vermeden worden wanneer de productieleiders er zorg voor dragen echt culturele waarden te brengen en wanneer deze lofwaardige bedoeling gepaard gaat met een ruime kennis op opvoedkundig gebied. Bovendien dient men te bedenken dat de communicatiemiddelen heel goed in staat zijn de hoogste artistieke kwaliteit te bereiken; voor de meerderheid van het publiek is dit peil niet noodzakelijk het moeilijkste te begrijpen, noch het minst toegankelijke.