Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Voor de binnenkerkelijke dialoog ligt een vrijwel onbegrensd terrein open. Zeker, de geloofswaarheden behoren tot het wezen van de Kerk en kunnen op generlei wijze voor enige vrije uitleg worden vrijgegeven; maar de Kerk deelt in de geschiedenis van de mensheid: zij dient zich dus aan de bijzondere omstandigheden van tijd en plaats aan te passen, en de nodige raad te vragen teneinde de geloofswaarheden naar gelang van tijdperk en cultuur zo goed mogelijk uiteen te zetten en haar optreden aan de wisselende tijdsomstandigheden en situaties aan te passen. In trouw aan het leergezag mogen en moeten de katholieken dus vrij onderzoeken hoe de geloofswaarheden zo goed mogelijk kunnen worden begrepen en in de verschillende samenlevingen uiteengezet. Deze vrije dialoog in de Kerk brengt niet alleen geen schade toe aan haar samenhang en eenheid, maar kan door het spel van de openbare mening de eendracht en de gemeenschappelijke besluitvorming ten goede komen. Wil deze dialoog voortgang vinden, dan is echter, ook wanneer de gezichtspunten uiteen lopen, voortdurende naastenliefde nodig, alsmede het vurig verlangen om aller eenheid en samenwerking te versterken. Men dient te willen opbouwen, niet te willen vernietigen, en men dient bezield te worden door een brandende liefde jegens de Kerk en ijver voor de eenheid die Christus tot teken van de ware Kerk en dus van de ware gelovigen heeft gemaakt.

Wanneer het dagelijks gebeuren problemen stelt die de kern van het christelijk levensgevoel raken, zal de katholieke pers proberen deze volgens het leergezag van de Kerk uit te leggen. Overigens zullen geestelijkheid en leken de vrijheid van opvatting bevorderen en de verscheidenheid van meningen en gezichtspunten erkennen, niet alleen omdat dit aan de interesses en behoeften van hun publiek beantwoordt, maar omdat hierdoor leven en voedsel wordt gegeven aan de openbare mening in Kerk en wereld. In de alinea is de dialoog met de Kerk besproken. Vgl. H. Paus Paulus VI, Encycliek, Over de Kerk, Ecclesiam Suam (6 aug 1964) De katholieke tijdschriften die als officieel orgaan van overheid of instellingen van de Kerk worden beschouwd, zullen er, zoals in de pers gewoon is, naar streven de stem van deze instellingen te laten horen en het gevoelen weer te geven van de kringen die zij vertolken. Niettemin kunnen in elke aflevering enkele bladzijden gereserveerd blijven voor vrije discussie over de punten die nog in beraad zijn.