9 april 2002
| DIRECTORIUM OVER VOLKSVROOMHEID EN LITURGIE. PRINCIPES EN RICHTLIJNEN | |||
| ► | RICHTLIJNEN VOOR EEN HARMONISATIE VAN VOLKSVROOMHEID EN LITURGIE | ||
| ► | Heiligdommen en bedevaarten | ||
Het heiligdom - of het nu gewijd is aan de heilige Drie-eenheid, aan Christus de Heer, aan de heilige Maagd, aan engelen, heiligen of zaligen - is misschien wel de plaats waar de banden tussen liturgie en volksvroomheid het meest frequent in het duidelijkst zichtbaar worden. ’In de heiligdommen dienen de heilsmiddelen rijkelijk ter beschikking van de gelovigen gesteld te worden, door het woord Gods met zorg te verkondigen, het liturgisch leven naar behoren te verzorgen, vooral door de vering van de Eucharistie en van de boete, alsook door goedgekeurde vormen van volksvroomheid te cultiveren’. Wetboek, Codex van het Canonieke recht, Codex Iuris Canonici (25 jan 1983), 1234. canon 1234 ยง 1
In nauw verband met het heiligdom staat de bedevaart, ook een wijdverbreide en karakteristieke uiting van de volksvroomheid.
In onze tijd is de belangstelling voor heiligdommen en de deelname aan bedevaarten zeker niet minder geworden ten gevolge van het verschijnsel van de secularisatie. Zij staan bij de gelovigen zeer in de gunst.
Daarom lijkt het gepast in overeenstemming met de doelstellingen van dit document enkele aanwijzingen te geven, opdat er bij de pastorale activiteit van de heiligdommen en bij het houden van bedevaarten een juiste verhouding tussen liturgische handelingen en oefeningen van godsvrucht tot stand komt en bevorderd wordt.
