De rozenkrans of het psalterium van de Maagd is een van de uitmuntendste gebeden tot de Moeder van de Heer. Apostolische Penitentiarie, Enchiridion Indulgentiarum - tertia editur (16 juli 1999), 17 Vgl. Catechismus-Compendium, Catechismus van de Katholieke Kerk (15 aug 1997), 2676-2677 Daarom ’hebben de pausen de gelovigen herhaaldelijk aangespoord tot een veelvuldig bidden van de heilige rozenkrans, een gebed met een Bijbelse stempel, gebaseerd op de overweging van de heilsgebeurtenissen in het leven van Christus, waarmee de Moeder en Maagd nauw verbonden werd. En talrijk zijn ook de getuigenissen van herders en mensen met een heilig leven over de waarde en de doeltreffendheid van dit gebed’. Congregatie voor de Goddelijke Eredienst, Orientamenti e proposte per la celebrazione dell'Anno mariano (3 apr 1987), 62

De rozenkrans is een in wezen beschouwelijk gebed, waarvan het bidden ’een rustig ritme en een bijna in gedachten verzonken talmen vereist die het overwegen van de mysteries van het leven van de Heer bij de biddende persoon bevorderen’. H. Paus Paulus VI, Apostolische Exhortatie, Over de vernieuwing van de Maria-verering in liturgie en persoonlijke beleving, Marialis Cultus (2 feb 1974), 47 Hij wordt uitdrukkelijk aanbevolen voor de vorming en het geestelijk leven van clerici en religieuzen. Vgl. Wetboek, Codex van het Canonieke recht, Codex Iuris Canonici (25 jan 1983), 246. § 3 Vgl. Wetboek, Codex van het Canonieke recht, Codex Iuris Canonici (25 jan 1983), 276. § 2 n. 5 Vgl. Wetboek, Codex van het Canonieke recht, Codex Iuris Canonici (25 jan 1983), 663. § 4 Vgl. Congregatie voor de Clerus, Directorium over de dienst en het leven van priesters (31 mrt 1994), 39

De Kerk toont haar achting voor het gebed van de heilige rozenkrans door een rite voor te stellen voor het zegenen van de rozenkrans. Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten, Over de zegeningen, De benedictionibus (1 jan 1984), 1183-1207 Een dergelijke rite doet het gemeenschapskarakter van het rozenkransgebed uitkomen. Bij deze rite gaat de zegening van de rozenkrans gespaard met de zegening van hen die de mysteries van het leven, de dood en de verrijzenis van de Heer overwegen, opdat ’zij een volmaakte overeenstemming tussen gebed en leven tot stand kunnen brengen’. Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten, Over de zegeningen, De benedictionibus (1 jan 1984), 1183-1207 Daarom zou het zegenen van rozenkrans op prijzenswaardige wijze verricht kunnen worden, zoals het Benedictionale voorstelt, ’met de deelname van het volk’ ter gelegenheid van bedevaarten naar Mariaheiligdommen, de viering van de feesten van de heilige Maagd, in het bijzonder dat van de rozenkrans, en de sluiting van de oktobermaand. Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten, Over de zegeningen, De benedictionibus (1 jan 1984), 1183-1184

Hier worden enkele suggesties gedaan die het bidden van de rozenkrans doeltreffender kunnen maken met behoud van de eigen aard ervan. Bij sommige gelegenheden zal het bidden van de rozenkrans de toon van een viering kunnen aannemen: ’door middel van het voorlezen van de Bijbelpassages die op elk mysterie betrekking hebben, het zingen van sommige gedeelten, een verstandige verdeling van de verschillende rollen, de plechtige viering van de ogenblikken van opening en sluiting van het gebed’. Congregatie voor de Goddelijke Eredienst, Orientamenti e proposte per la celebrazione dell'Anno mariano (3 apr 1987), 62. a

Voor hen die een rozenhoedje bidden, kent de gewoonte aan bepaalde dagen van de week de verschillende geheimen toe: de vreugdevolle (maandag en donderdag), de droevige (dinsdag en vrijdag) en de glorievolle (woensdag, zaterdag, zondag). H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Brief, Over de allerheiligste Rozenkrans, Rosarium Virginis Mariae (16 okt 2002), 21. Inmiddels zij deze "Geheimen van het licht" door Paus Johannes Paulus II toegevoegd.

Deze verdeling kan, als zij strikt gevolgd wordt, soms leiden tot een tegenstelling tussen de inhoud van de mysteries en de inhoud van de liturgie van de dag. Men denke aan het bidden van de droevige geheimen, wanneer Kerstmis op een vrijdag valt. In deze gevallen moet men ervan uitgaan dat ’het kenmerk van de liturgie van een bepaalde dag boven de plaats ervan in de week gaat, evenals het niet vreemd is aan het karakter van de rozenkrans op bepaalde dagen van het liturgisch jaar gepaste vervangingen van mysteries aan te brengen die het mogelijk maken de oefening van godsvrucht nog meer in overeenstemming te brengen met het liturgisch ogenblik’. Congregatie voor de Goddelijke Eredienst, Orientamenti e proposte per la celebrazione dell'Anno mariano (3 apr 1987), 62. b Zo handelen bijvoorbeeld de gelovigen correct die op 6 januari, het hoogfeest van de Openbaring van de Heer, de vreugdevolle geheimen bidden en als ’vijfde geheim de aanbidding door de wijzen overwegen in plats van het terugvinden van de twaalfjarige Jezus in de tempel van Jeruzalem. Het is duidelijk dat deze vervangingen met overleg, in overeenstemming met de Heilige Schrift en op een liturgisch juist wijze tot stand dienen te komen.

Om de contemplatie te bevorderen en ervoor te zorgen dat het hart in overeenstemming is met de stem, Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 90 is door herders en geleerden meerdere malen voorgesteld om het gebruik te herstellen van de clausule, een oude rozenkransstructuur die overigens nooit geheel verdwenen is.

De clausule, die goed past bij het herhalend en beschouwelijk karakter van de rozenkrans, bestaat uit een betrekkelijke zin die volgt op de naam Jezus en het geformuleerde mysterie citeert. Een clausule die correct is, voor ieder tientje vaststaat, kort van formulering is en aansluit bij de Schrift en de liturgie, kan een goede hulp zijn voor een meditatief bidden van de heilige rozenkrans.

’Wanneer men de gelovigen de waarde en de schoonheid van de rozenkrans illustreert, dan dient men uitdrukkingen te vermijden die andere uitmuntende vormen van gebed in de schaduw stellen of geen voldoende rekening houden met het bestaan van andere, ook door de Kerk goedgekeurde mariale kransen’, Congregatie voor de Goddelijke Eredienst, Orientamenti e proposte per la celebrazione dell'Anno mariano (3 apr 1987), 62. c of die een gevoel van schuld kunnen opwekken in wie deze doorgaans bidt: ’De rozenkrans is ongetwijfeld een verheven soort van bidden, ten opzichte waarvan de Christengelovige zich evenwel rustig en vrij moet gedragen’. H. Paus Paulus VI, Apostolische Exhortatie, Over de vernieuwing van de Maria-verering in liturgie en persoonlijke beleving, Marialis Cultus (2 feb 1974), 55