De Engel des Heren is het traditionele gebed waarmee de gelovigen driemaal per dag, dat wil zeggen bij de dageraad, om twaalf uur ‘s middags en bij zonsondergang, de aankondiging ban de engel Gabriël aan Maria gedenken. De Engel des Heren is dus een herinnering aan het heilsgebeuren waardoor volgens het plan van de Vader het Woord door toedoen van de Heilige Geest mens geworden is in de schoot van de Maagd Maria.

Het bidden van de Engel des Heren heeft diepe wortels in de godsvrucht van het Christenvolk en wordt gesteund door het voorbeeld van de pausen van Rome. In sommige kringen bevorderen de veranderde tijdsomstandigheden het bidden van de Engel des Heren niet, maar in vele andere zijn de belemmeringen minder en daarbij moet men niets onbeproefd laten, opdat de godsvruchtige gewoonte levend blijft en verbreid wordt. Daarbij doet men de suggestie aan de hand minstens driemaal een eenvoudig Weesgegroet te bidden. Immers, door ’de eenvoudige structuur, het Bijbels karakter (...), het liturgisch ritme dat verschillende ogenblikken van de dag heiligt, en de opening naar het Paasmysterie toe (...) is de waarde van het gebed van de Engel des Heren na verloop van eeuwen onveranderd en de frisheid ervan onaangetast gebleven’. H. Paus Paulus VI, Apostolische Exhortatie, Over de vernieuwing van de Maria-verering in liturgie en persoonlijke beleving, Marialis Cultus (2 feb 1974), 41

’Wat meer is, het is te wensen dat bij sommige gelegenheden vooral in religieuze gemeenschappen, in heiligdommen die aan de heilige Maagd gewijd zijn, gedurende het houden van sommige bijeenkomsten de Engel des Heren [...] plechtig gevierd word bijvoorbeeld met het zingen van het Weesgegroet, met het voorlezen van het evangelie van de aankondiging aan Maria’ Pauselijke Raad voor Wetsteksten, Over de oudste suffragaan volgens het nieuwe canon 1687 §3 (Mitis Iudex) (13 okt 2015), 61 en het luiden van de klokken.