Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

De leerstellige en pastorale fout van het ’verbergen van de dood en zijn tekenen’ is zeer verspreid in de moderne samenleving en is dikwijls een oorzaak van schadelijke gevolgen.

Artsen, verplegers en verpleegsters en verwanten beschouwen het vaak als een plicht om voor de zieke, die door de ontwikkeling van de hospitalisering bijna altijd buitenhuis sterft, het aanstaande zijn van de dood te verbergen.

Er is meermalen op gewezen dat in de grote steden van de levenden geen plaats is voor de doden: in de kleine behuizingen van de flatgebouwen in de steden is het niet mogelijk te beschikken over een ’kamer voor een dodenwake’. Op straat is een langzame begrafenisstoet, die een verkeersopstopping veroorzaakt, niet toegestaan vanwege het gestremde verkeer. Het Kerkhof, dat eens, tenminste in de dorpen, dikwijls rond of bij de Kerk lag – dus werkelijk een kerkhof was en een teken van de gemeenschap in Christus tussen levenden en doden – ontstaat in het stedelijke gebied aan de rand, steeds verder weg van de stad, opdat het met de stedelijke ontwikkeling niet opnieuw hierin opgaat.

De moderne beschaving wijst de ’zichtbaarheid van de dood’ af en daarom spant zij zich in om de tekenen ervan te verwijderen. Hieruit komt de praktijk die in een bepaald aantal landen verbreid is, voort om bij de dood zijn toevlucht te nemen tot een chemisch procedé dat de natuurlijke huidskleur van de overledene conserveert: de dode mag niet dood lijken, maar moet de uiterlijke kenmerken van het leven bewaren.

Voor de Christen dient de gedachte aan de dood vertrouwd en helder te zijn. Hij moet zich innerlijk noch aansluiten bij het verschijnsel van ’de onverdraagzaamheid jegens de doden’, welke de overledenen berooft van iedere ruimte in het leven van de stad, noch bij het afwijzen van de ’zichtbaarheid van de dood’, wanneer onverdraagzaamheid en afwijzing ingegeven worden door een onverantwoordelijke vlucht uit de realiteit of een materialistische visie die zonder hoop is en vreemd aan het geloof in de gestorven en verrezen Christus.

Zo moet de Christen zich ook resoluut verzetten tegen de talrijke vormen van ’handel in de dood’, die door de gevoelens van gelovigen uit te buiten op zoek gaat naar mateloos schandalig gewin.