Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Omwille van het leerstellig en pastoraal belang ervan wordt aanbevolen om ’de gedachtenis van de smarten van de heilige maagd Maria’ niet te verwaarlozen. Congregatie voor de Goddelijke Eredienst, De voorbereiding en viering van het Paasfeest - Rondzendbrief, Paschalis sollemnitatis (16 jan 1988), 72 De volksvroomheid heeft overeenkomstig het evangelieverhaal de band tussen de Moeder en het heilzaam lijden van de Zoon Vgl. Joh. 19, 25-27 Vgl. Lc. 2, 34 naar voren gebracht en heeft verschillende oefeningen van godsvrucht het licht doen zien, waaronder vermeld moeten worden:

• de Planctus Mariae (rouwbeklag van Maria), een intense uiting van verdriet, soms versterkt door hoge literaire en muzikale verdiensten. Daarin beweent de Maagd niet alleen de dood van haar onschuldige en heilige Zoon, haar hoogste goed, maar ook de teloorgang van zijn volk en de zonde van het mensdom;
• Het Uur van de diep Bedroefde Waarbij de gelovigen met uitingen van ontroerde devotie de Moeder van de Heer ’gezelschap houden’, die na de dood van har enige Zoon alleen is achtergebleven en gedompeld in diepe smart. Wanneer zij de Maagd met haar Zoon op haar schoot in diepe smart. Wanneer zij de Maagd met haar Zoon op haar schoot – de pietà – aanschouwen, begrijpen zij dat zich in Maria smart van de wereld over de dood van Christus concentreert. In haar zien zij de verpersoonlijking van alle moeders die in de geschiedenis de dood van een kind beweend hebben. Een dergelijke oefening van godsvrucht die op enkele plaatsen in Latijns America El pésame genoemd wordt, zal zich er echter niet toe mogen beperken het menselijk gevoel ten opzichte van een diep bedroefde moeder tot uitdrukking te brengen, maar zij zal in het geloof van de verrijzenis een hulp kunnen zijn om de grootheid van de verlossende liefde van Christus en de deelname van zijn Moeder daaraan te begrijpen.