Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Maar als alle deugden moeten bloeien in de ziel van de priester, er zijn toch enkele, die op een geheel bijzondere wijze de gewijde bedienaar betamen. En wel voor eerst de godsvrucht, volgens het woord van de Apostel aan zijn beminde Timotheus: “oefen u in de godsvrucht” (1 Tim. 4, 8). Inderdaad, aangezien de verhoudingen, en betrekkingen van den priester met God zoo nauw, zoo intiem en zoo veelvuldig zijn, spreekt het van zelf, dat zij vergezeld en als geheel doorbalsemd moeten worden van den zoeten geur der godsvrucht. En omdat de godsvrucht „voor alles nuttig" (1 Tim. 4, 8) is, is zij bovenal voor het priesterlijke ambt noodzakelijk. Als de godsvrucht wordt achtergesteld of verwaarloosd, zullen zelfs de heiligste handelingen en de verhevenste liturgische functies uit sleur en automatisch geschieden. Immers de geest, het Leven zal er zonder twijfel aan ontbreken.

Evenwel, Eerbiedwaardige Broeders, de godsvrucht, waarover Wij spreken is niet die oppervlakkige en uiterlijke, die de ziel wel streelt en vleit, maar niet voedt en tot heiliging aanspoort. Neen, Wij bedoelen veeleer die solide godsvrucht, die niet afhankelijk is van de opwellingen van het gevoel, maar die steunt op de beginselen der zekere leer en een vaste overtuiging, en daardoor maakt dat wie ze bezit, weerstand kan bieden aan de aanvallen der bekoringen.

En ofschoon deze godsvrucht zich op de eerste plaats moet richten tot den hemelse Vader, moet zij zich toch ook uitstrekken tot de maagdelijke Moeder van God. Haar immers moeten de bedienaars der heilige geheimen met een vuriger liefde dan de leken beminnen, naarmate er een groter gelijkenis bestaat tussen de verhouding van den priester met Jezus Christus en de innige verhouding van Maria met den Goddelijke Verlosser.