Tot besluit van onze aansporingen, willen wij onze vaderlijke waardering uitspreken voor alle priesters, seculieren en regulieren, die met zoveel ijver en met grote offers arbeiden voor het werven van priesterroepingen en voor het bijeenbrengen en het vormen van de kandidaten. Een bijzonder woord van lof willen wij richten tot hen, die deze taak vervullen in landen, waar een nijpend priestergebrek heerst en waar het werven van nieuwe priesterroepingen voor de Kerk grotere moeilijkheden en dikwijls zelfs gevaren met zich meebrengt. Eveneens schenken wij onze lof aan hen, die volgens de aansporingen en richtlijnen van de Congregatie van de Seminaries en Universiteiten met grote energie door geschriften en congressen de vorming van de priesterkandidaten trachten te perfectioneren overeenkomstig de behoefte van tijd en plaats en de vooruitgang van de pedagogische wetenschap, altijd met eerbiediging van het eigen doel en de eigen aard van het priesterleven, en dit tot voordeel en tot grote eer van de Kerk.