Onder de gevaren, die thans nog meer dan vroeger als een schadelijk onkruid de akker van het jonge mensenhart, die open ligt voor ieder zaad, dreigen te overwoekeren, noemen wij die besmettende geest van kritiek op alles en allen. Verder is het te betreuren, dat zelfs de jeugdigste persoon geen enkele binding verdragen, hetzij deze wordt opgelegd door de natuurwet hetzij door de kerkelijke of burgerlijke overheid, en een zucht vertonen naar een ongebreidelde vrijheid van handelen. Wordt aldus de kracht van de ziel verzwakt in haar opgang naar het ware en goede, dan mogen wij ons niet verwonderen, dat de innerlijke en uiterlijke zintuiglijke vermogen zich losmaken van de leiding van het gezond verstand en de goede wil, omdat ze zich onttrekken aan de voortdurende en krachtige werking van de genade en de bovennatuurlijke deugden. Dit heeft tot gevolg, dat de jonge mensen vaak de neiging vertonen tot een manier van spreken en handelen, die in strijd is met de eisen van nederigheid, gehoorzaamheid, bescheidenheid en kuisheid, zoals die passen bij de waardigheid van redelijk schepsel en vooral van christen, wiens lichaam zelf door de goddelijke genade een lidmaat van Jezus Christus en een tempel van de Heilige Geest is geworden. Iedereen begrijpt uit dergelijke uitingen van jeugdige oppervlakkigheid en zelfs van onbeheerstheid, dat dergelijke jonge mensen later erg zullen staan op hun rechten, maar weinig zullen voelen voor hun plichten. Vandaar de gegronde vrees voor het verdwijnen van overtuigde en edelmoedige priesterroepingen. Men moet daarom alles voorkomen, wat een gezonde opvoeding van de jeugd bedreigt, vooral waar het gaat over jonge mensen, die door Christus Jezus worden geroepen om zijn verlossingswerk voort te zetten.