Wij geloven niet in de formules, maar in de werkelijkheden die ze uitdrukken en die het geloof ons toestaat "aan te raken". "De (geloofs)daad van de gelovige blijft niet staan bij de formulering, maar bij de zaak zelf". H. Thomas van Aquino, Summa Theologiae. 2-2,1,2 ad 2, vert. uit Lat. Toch benaderen wij deze werkelijkheden met behulp van de geloofsformuleringen. Deze stellen ons in staat het geloof tot uitdrukking te brengen en over te dragen, het in gemeenschap te vieren, het in ons op te nemen en steeds meer vanuit dit geloof te leven.

De Kerk, die "pijler en grondslag van de waarheid" (1 Tim. 3, 15) is, bewaakt trouw "het geloof dat eens voor al aan de heiligen werd overgeleverd" Vgl. Judas 1.3 . Zij bewaart en hoedt de herinnering aan de woorden van Christus. Zij levert van generatie op generatie de geloofsbelijdenis van de apostelen over. Zoals een moeder haar kinderen leert spreken en juist daardoor hen leert anderen te begrijpen en met anderen te communiceren, zo leert onze moeder de kerk ons de taal van het geloof om ons binnen te leiden in het verstaan en het leven van het geloof.