Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Vanaf het begin heeft Jezus zijn leerlingen in zijn leven laten delen; Vgl. Mc. 1, 16-20 Vgl. Mc. 3, 13-19 Hij heeft hun het mysterie van het koninkrijk geopenbaard; Vgl. Mt. 13, 10-17 Hij heeft hen deelgenoten gemaakt aan zijn zending, zijn vreugde Vgl. Lc. 10, 17-20 en lijden. Vgl. Lc. 22, 28-30 Jezus spreekt over een nog inniger gemeenschap tussen Hem en diegenen die Hem zouden volgen: "Blijft in Mij, zoals Ik in u (...). Ik ben de wijnstok, gij de ranken" (Joh. 15, 4-5). En Hij kondigt een mysterievolle en werkelijke gemeenschap aan tussen zijn eigen lichaam en het onze.. "Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, blijft in Mij en Ik in hem" (Joh. 6, 56).

Nadat zijn zichtbare tegenwoordigheid aan hun ogen onttrokken was, liet Jezus zijn leerlingen niet verweesd achter. Vgl. Joh. 14, 18 Hij heeft hun beloofd bij hen te blijven tot aan het einde der tijden, Vgl. Mt. 28, 20 . Hij heeft hun zijn Geest gezonden. Vgl. Joh. 20, 22 Vgl. Hand. 2, 33 De gemeenschap met Jezus is hierdoor in zekere zin inniger geworden: "Door zijn Geest aan zijn broeders die Hij uit alle volken samengeroepen heeft, mee te delen, heeft Hij hen op geheimvolle wijze tot zijn lichaam gemaakt. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 7. vert. uit Lat.

De vergelijking van de kerk met een lichaam werpt een licht op de innige band tussen de Kerk en Christus. Zij is niet alleen rondom Hem verzameld; zij is in Hem, in zijn lichaam verenigd. Drie aspecten van de Kerk, als lichaam van Christus, dienen hier in het bijzonder naar voren gebracht te worden:

• de eenheid van alle leden onderling door hun vereniging met Christus;
• Christus als hoofd van het lichaam;
• de Kerk als bruid van Christus.

De gelovigen die antwoord geven op het woord van God en ledematen worden van het lichaam van Christus, worden nauw verenigd met Hem: "In dit lichaam wordt het leven van Christus uitgestort in de gelovigen, die door de Sacramenten op mysterievolle en reële wijze met de gestorven en verheerlijkte Christus verenigd worden". 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 7. vert. uit Lat. Dit geldt vooral voor het Doopsel, waardoor wij verenigd worden met de dood en de verrijzenis van Christus, Vgl. Rom. 6, 4-5 Vgl. 1 Kor. 12, 13 en voor de Eucharistie, waardoor "wij waarlijk deelhebbend aan het lichaam van Christus, verheven worden tot de gemeenschap met Hem en met elkaar". 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 7. vert. uit Lat.

De eenheid van het lichaam heft de verscheidenheid van ledematen niet op: "Ook bij de opbouw van het lichaam van Christus heerst er verscheidenheid van ledematen en functies. Eén is de Geest, die zijn verschillende gaven tot nut van de kerk verdeelt overeenkomstig zijn rijkdom en de noodzaak van de bedieningen". De eenheid van het mystieke lichaam bewerkt en stimuleert onder de gelovigen de liefde. "Als daarom " één lid lijdt, delen alle leden in het lijden en evenzo, als één lid geëerd wordt, delen alle in de vreugde". 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 7. vert. uit Lat. Tenslotte overwint de eenheid van het mystieke lichaam van Christus iedere menselijke verdeeldheid: "Want gij allen die in Christus zijt gedoopt, zijt met Christus bekleed. Er is geen jood of heiden meer, er is geen slaaf of vrije, er is geen man en vrouw:" allen tezamen zijt "gij één persoon in Christus Jezus" (Gal. 3, 27-28).

Christus is "het hoofd van het lichaam dat de Kerk is" (Kol. 1, 18). Hij is de oorsprong van de schepping en de verlossing. Opgenomen in de heerlijkheid van de Vader, "is Hij in alles de eerste" (Kol. 1, 18), vooral in de Kerk, waardoor Hij zijn rijk over alles uitbreidt.

Hij verenigt ons met zijn Pasen: alle ledematen moeten zich inspannen op Hem te gelijken, "totdat zij de gestalte van Christus hebben aangenomen" (Gal. 4, 19). "Daarom worden wij in de mysteries van zijn leven opgenomen (...), één met Hem in zij n lijden, zoals het lichaam met het hoofd; wij delen in zijn lijden om samen met Hem verheerlijkt te worden". 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 7. vert. uit Lat.

Van Hem ontvangen wij wasdom. Vgl. Kol. 2, 19 Christus stelt ons in zijn lichaam, de Kerk, Wij de gaven en diensten waarmee wij elkaar helpen op de weg naar het heil ter beschikking om ons meer naar Hem toe, ons hoofd, te doen groeien. Vgl. Ef. 4, 11-16

Christus en de Kerk, dat is dus "de gehele Christus" (Christus totus). De Kerk is één met Christus. De heiligen zijn zich van deze eenheid zeer wel bewust.

Laten wij ons derhalve gelukkig prijzen en laten wij dank brengen dat wij niet alleen christen, maar ook Christus zelf geworden zijn. Begrijpt gij, broeders en zusters, de genade die God ons geschonken heeft door ons Christus tot hoofd te geven? Verwondert u dan en verheugt u, wij zijn Christus geworden. Als Hij het hoofd is, dan zijn wij de ledematen; de hele mens, dat is Hij en wij samen(...). De volheid van Christus is derhalve het hoofd en de ledematen; wat betekent: het hoofd en de ledematen? Christus en de Kerk. H. Augustinus, In Iohannis Evangelium Tractatus. 21,8, vert. uit Lat.

Onze Verlosser blijkt één persoon te vormen met de kerk, die Hij heeft aangenomen. H. Paus Gregorius de Grote, Moreel commentaar op (het boek) Job, Moralia in Job. Praef. 1,6,4, vert. uit Lat.

Hoofd en ledematen, één en dezelfde mystieke persoon, om zo te zeggen. H. Thomas van Aquino, Summa Theologiae. III,48,2 ad 1, vert. uit Lat.

Een woord van de heilige Jeanne d'Arc tegen haar rechters gesproken vat het geloof van de heilige kerkleraren samen en brengt het gezond verstand van de gelovige tot uitdrukking: "Wat Jezus Christus en de Kerk betreft, ben ik van mening dat het één geheel is en dat men hierover geen moeilijkheden moet maken." H. Jeanne d'Arc, Actes du procès