Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Jezus gaat verder: Hij vervult de Wet inzake de reinheid van voedsel, die zo belangrijk was in het dagelijks leven van de jood, door de "pedagogische" betekenis Vgl. Gal. 3, 24 ervan te onthullen door middel van een goddelijke interpretatie: "Al wat van buitenaf in de mens komt, kan hem niet bezoedelen (...)", en hiermee verklaart Hij alle voedsel rein. "Wat uit de mens komt, dat bezoedelt de mens. Want uit het binnenste, uit het hart van de mensen komen boze gedachten" (Mc. 7, 18-21). Door met goddelijk gezag de uiteindelijke interpretatie van de Wet te geven kwam Jezus tegenover sommige wetgeleerden te staan, die zijn interpretatie van de Wet, die toch gewaarborgd werd door de goddelijke tekenen waarmee die interpretatie gepaard ging Vgl. Joh. 5, 36 Vgl. Joh. 10, 25.37-38 Vgl. Joh. 12, 37 niet aanvaardden. Dit geldt in het bijzonder voor de kwestie aangaande de sabbat: Jezus herinnert eraan, dikwijls gebruikmakend van rabbijnse argumenten Vgl. Mc. 2, 25-27 Vgl. Joh. 7, 22-24 , dat de sabbatrust niet verstoord wordt door de dienst aan God Vgl. Mt. 12, 15 Vgl. Num. 28, 9 of de naaste Vgl. Lc. 13, 15-16 Vgl. Lc. 14, 3-4 , een dienst waarvan zijn genezingen de verwezenlijking zijn.

De geestelijke traditie van de Kerk legt ook de nadruk op het hart in de Bijbelse zin van "binnenste" (Jer. 31, 33), waar de mens wel of niet voor God kiest. Vgl. Deut. 6, 5 Vgl. Jes. 29, 13 Vgl. Ez. 36, 26 Vgl. Mt. 6, 21 Vgl. Lc. 8, 15 Vgl. Rom. 5, 5

De tekenen die Jezus heeft verricht getuigen ervan dat de Vader Hem gezonden heeft. Vgl. Joh. 5, 36 Vgl. Joh. 10, 25 Zij nodigen ertoe uit in Hem te geloven. Vgl. Joh. 10, 38 Aan hen die zich in geloof tot Hem richten, geeft Hij wat zij vragen. Vgl. Mc. 5, 25-34 Vgl. Mc. 10, 52 Dan versterken de wonderen het geloof in Hem die de werken van zijn Vader doet: zij getuigen dat Hij de Zoon van God is. Vgl. Joh. 10, 31-38 Zij kunnen echter ook "aanstoot geven" Vgl. Mt. 11, 6 . Ze willen de nieuwsgierigheid en het verlangen naar magie niet bevredigen. Ondanks zijn zo duidelijke wonderen wordt Jezus door sommigen toch verworpen; Vgl. Joh. 11, 47-48 men beschuldigt Hem er zelfs van dat Hij werkt met (de hulp van) demonen. Vgl. Mc. 3, 22

Het Evangelie vermeldt talrijke incidenten, waarbij Jezus ervan beschuldigd wordt de wet van de sabbat te overtreden. Maar nooit doet Jezus afbreuk aan de heiligheid van die dag. Vgl. Mc. 1,21 Vgl. Joh. 9,16 Met gezag geeft Hij aan wat er de juiste interpretatie van is: "De sabbat is gemaakt om de mens, maar niet de mens om de sabbat" (Mc. 2,27). Met echt mededogen kent Christus zich het recht toe "om op de sabbat goed te doen veeleer dan kwaad, iemand te redden liever dan hem te doden" (Mc. 3,4). De sabbat is de dag van de Heer van alle barmhartigheid en van de eer van God. Vgl. Mt. 12,5 Vgl. Joh. 7,23 "De Mensenzoon is Heer van de sabbat" (Mc. 2,28).