Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

"O zalig licht, Drie-eenheid, o eenheid van de aanvang af". Hymne bij het avondgebed ("O lux beata Trinitas"), vert. vgl. Getijdenboek, 705-706 God is eeuwige gelukzaligheid, onsterfelijk leven, licht dat niet dooft. God is liefde: Vader, Zoon en Heilige Geest. God wil in vrijheid de heerlijkheid van zijn gelukzalig leven meedelen. Dat is het "geheim raadsbesluit" (Ef. 1, 9) dat Hij reeds vóór de schepping van de wereld in zijn welbeminde Zoon genomen heeft: "in liefde heeft Hij ons voorbestemd zijn kinderen te worden door Jezus Christus" (Ef. 1, 5), d.w.z. "tot gelijkvormigheid met het beeld van zijn Zoon" (Rom. 8, 29), dankzij "de geest van kindschap" (Rom. 8, 15). Dit raadsbesluit is "een voor alle eeuwen geschonken genade" Vgl. 2 Tim. 1, 9-10 , direct voortgekomen uit de trinitaire liefde. Dit raadsbesluit komt tot ontplooiing in het werk van de schepping, in heel de heilsgeschiedenis na de zondeval, in het zenden van de Zoon en de Geest, in het verlengde waarvan de zending van de Kerk gelegen is. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de missie-activiteit van de Kerk, Ad Gentes Divinitus (7 dec 1965), 2-9

De goddelijke voorzienigheid is ook werkzaam in het handelen van de schepselen. God geeft aan de menselijke wezens de mogelijkheid in vrijheid mee te werken aan zijn heilsbeschikkingen.

De macht van de Satan is echter niet oneindig. Hij is maar een schepsel, machtig op grond van het feit dat hij louter geest is, maar nog altijd een schepsel: hij kan de grondvesting van het rijk van God niet verhinderen. Hoewel Satan in de wereld werkzaam is uit haat jegens God en zijn rijk in Jezus Christus, en zijn handelen zware schade toebrengt - van geestelijke en zelfs indirect van fysieke aard - aan iedere mens afzonderlijk en aan de maatschappij in haar geheel, wordt dit handelen toegelaten door de goddelijke voorzienigheid, die met kracht en met zachte hand de geschiedenis van de mens en de wereld leidt. Het toelaten door God van het handelen van de duivel is een groot mysterie, maar "wij weten dat God in alles het heil bevordert van die Hem liefhebben" (Rom. 8, 28).

Jezus is de enige Zoon van Maria. Maar het geestelijk moederschap Vgl. Joh. 19, 26-27 Vgl. Openb. 12, 17 van Maria strekt zich uit tot alle mensen die Hij is komen redden: "Zij baarde de Zoon, die God gemaakt heeft tot 'de eerstgeborene onder vele broeders' (Rom. 8, 29), d.w.z. gelovigen, aan wier geboorte en vorming zij met moederlijke liefde meewerkt". 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 63. vert. uit Latijn

In grammaticaal opzicht duidt "onze" op een werkelijkheid die gemeenschappelijk is aan meerderen. Er is maar één God en Hij wordt erkend als Vader in zijn eniggeboren Zoon uit Hem herboren zijn door hen die door het geloof uit water en Geest. Vgl. 1 Joh. 5, 1 Vgl. Joh. 3, 5 Die nieuwe gemeenschap van God en de mensen wordt gevormd door de Kerk: de Kerk is verenigd met de eniggeboren Zoon, die "de eerstgeborene onder vele broeders" (Rom. 8, 29) is geworden, en als zodanig is zij in gemeenschap met één en dezelfde Vader, in één en dezelfde Heilige Geest. Vgl. Ef. 4, 4-6 Elke gedoopte bidt in die gemeenschap door te bidden "onze" Vader: "De menigte die het geloof had aangenomen, was één van hart en één van ziel" (Hand. 4, 32).