15 augustus 1997
Het is voor onze moeder, de Kerk, een reden tot vreugde, dat er in haar midden steeds vele mannen en vrouwen te vinden zijn die de ontlediging van de Verlosser van meer nabij navolgen en duidelijker voorhouden, door de armoede met de vrijheid van de kinderen van God te omhelzen en van hun eigen wil afstand te doen: zij onderwerpen zich namelijk omwille van God inzake volmaaktheid aan een mens in een mate die verder gaat dan het strikte gebod, om aan de gehoorzame Christus vollediger gelijkvormig te worden. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 42
In bepaalde gevallen kan de kerk, omwille van verantwoorde redenen, dispensatie van beloften en geloften verlenen. Vgl. Wetboek, Codex van het Canonieke recht, Codex Iuris Canonici (25 jan 1983), 692.1196-1197
De nieuwe wet omvat behalve haar geboden ook de evangelische raden . Het traditionele onderscheid tussen de geboden van God en de evangelische raden steunt op de samenhang met de liefde, de vervolmaking van het christelijke leven. De geboden zijn er om te verwijderen want niet strookt met de liefde. De raden beogen te verwijderen wat een belemmering kan zijn voor de ontwikkeling van de liefde, zelfs als dit op zichzelf niet strijdig met de liefde zou zijn. Vgl. H. Thomas van Aquino, Summa Theologiae. II-II,184,3
