15 augustus 1997
De kerkelijke gemeenschappen uit de hervorming die van de katholieke Kerk afgescheiden zijn, hebben "vooral door het ontbreken van het Wijdingssacrament, niet het oorspronkelijke en gehele wezen van het eucharistisch mysterie bewaard". 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de oecumene, Unitatis Redintegratio (21 nov 1964), 22. vert. uit Lat. Daarom is voor de katholieke Kerk een eucharistische intercommunie met deze gemeenschappen niet mogelijk. Wanneer echter deze kerkelijke gemeenschappen "bij het heilig avondmaal de dood en verrijzenis van onze Heer gedenken, belijden zij, dat het leven bestaat in de gemeenschap met Christus en verwachten zij zijn glorievolle wederkomst". 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de oecumene, Unitatis Redintegratio (21 nov 1964), 22. vert. uit Lat.
Dank zij het Wijdingssacrament wordt de zending, die Christus aan zijn apostelen heeft toevertrouwd, in de Kerk voortgezet tot aan het einde der tijden: het is dus het Sacrament van het apostolisch ambt. Het omvat drie graden: het episcopaat, het presbyteraat en het diaconaat.
(Over de instelling en de zending van het apostolisch ambt door Christus, zie nrs. 871-896. Hier is slechts sprake van de sacramentele weg waarlangs dit ambt wordt overgedragen.)
