15 augustus 1997
Het tabernakel was eerst bedoeld om op waardige wijze de Eucharistie (de heilige Reserve) te bewaren opdat zij, buiten de mis, gebracht zou kunnen worden naar de zieken en afwezigen. Door de verdieping van het geloof in de werkelijke tegenwoordigheid van Christus in zijn Eucharistie heeft de Kerk de zin ontdekt van de stilzwijgende aanbidding van de Heer, aanwezig onder de eucharistische gedaanten. Daarom moet het tabernakel een bijzonder waardige plaats krijgen in het kerkgebouw; het moet zodanig gemaakt zijn dat het de waarheid van de werkelijke tegenwoordigheid van Christus in het heilig Sacrament onderstreept en zichtbaar maakt.
Het tabernakel moet "op een zeer waardige plaats en met de grootste eerbied in de kerken bewaard worden". H. Paus Paulus VI, Encycliek, Over de leer en de verering van de Heilige Eucharistie, Mysterium Fidei (3 sept 1965), 66. vert. uit Lat. De waardigheid, wijze van opstelling en veiligheid van het eucharistisch tabernakel 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 128. vert. uit Lat. moeten de aanbidding van de Heer, die werkelijk aanwezig is in het heilig Sacrament van het altaar, bevorderen.De zalving met het heilig chrisma (myron) is het sacramentele teken van het zegel van de gave van de heilige Geest. Het chrisma wordt traditiegetrouw bewaard en vereerd op een veilige plaats in het heiligdom. Men kan er de olie voor de geloofsleerlingen en die voor de zieken bij plaatsen.
De kerk, het huis van God, is voor de parochiegemeenschap de eigenlijke plaats van het liturgische gebed. De kerk is ook bij voorkeur de plaats van de aanbidding van de werkelijke aanwezigheid van Christus in het Heilig Sacrament. De keuze van een gunstige plaats speelt wel degelijk een rol in de waarachtigheid van het gebed:
- voor het persoonlijke gebed kan dit een "gebedshoekje" zijn, met de heilige Schrift en met ikonen, opdat men "daar, in het verborgene" voor onze Vader kan treden. Vgl. Mt. 6, 6 In een christelijk gezin begunstigt een dergelijke kleine huiskapel het gemeenschappelijke gebed;- in de gebieden waar kloosters liggen, zijn de kloostergemeenschappen geroepen om de viering van het getijdengebed samen met de gelovigen, te bevorderen en om de eenzaamheid die nodig is voor een inniger persoonlijk gebed, mogelijk te maken; Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de vernieuwing en aanpassing van het religieuze leven, Perfectae Caritatis (28 okt 1965), 7
- de bedevaarten roepen het beeld op dat we op aarde een weg moeten afleggen naar de hemel. Dat zijn van oudsher de momenten bij uitstek van de herleving van het gebed. De heiligdommen zijn voor de pelgrims die op zoek zijn naar hun levende bronnen, bevoorrechte plaatsen om "als kerk" de verschillende vormen van het christelijke gebed te beleven.
