Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

De verrijzenis van alle doden, "van de rechtvaardigen en de onrechtvaardigen" (Hand. 24, 15) zal aan het laatste oordeel voorafgaan. Het zal "het uur" zijn, "waarop allen die in de graven zijn, de stem van de Mensenzoon zullen horen. Dan zullen zij die het goede deden, eruit te voorschijn komen tot de opstanding ten leven, maar die het kwade deden, tot de opstanding ten oordeel" (Joh. 5, 28-29). Dan komt Christus "in zijn heerlijkheid en vergezeld van alle engelen (...). Alle volken zullen voor Hem bijeengebracht worden en Hij zal ze in twee groepen scheiden, zoals de herder een scheiding maakt tussen schapen en bokken. De schapen zal Hij plaatsen aan zijn rechterhand, maar de bokken aan zijn linker (...). En dezen zullen heengaan naar de eeuwige straf, maar de rechtvaardigen naar het eeuwig leven" (Mt. 25, 31.33.46).

Het is ten overstaan van Christus die de Waarheid is, dat de waarheid over de verhouding van elke mens tot God blootgelegd zal worden. Vgl. Joh. 12, 49 Het laatste oordeel zal tot in zijn uiterste consequenties openbaren wat iedereen tijdens zijn aardse leven aan goed gedaan heeft of nagelaten heeft te doen:

Alle kwaad dat de booswichten doen, wordt opgetekend en zij weten het niet. Wanneer God komt en "niet meer zwijgt" (Ps. 50, 3) (...) zal Hij zich richten tot degenen aan zijn linkerhand (...). Hij zal zeggen; "Ik had de geringste onder de mijnen, die behoeftig waren, op aarde een plaats gegeven, omwille van u. Ik, hun hoofd, zetelde in de hemel aan de rechterhand van mijn Vader, maar op aarde hadden mijn ledematen te lijden, zij hadden honger. Als gij aan mijn ledematen gegeven zout hebben, zou wat gij gegeven had, het hoofd bereikt hebben. Toen ik de geringsten onder de mijnen, die behoeftig waren, op aarde een plaats gegeven heb, omwille van u, heb ik hen uw zaakgelastigden gemaakt om uw goede werken in mijn schatkamer te vergaren: gij hebt hun niets in handen gegeven, daarom hebt gij ook niets bij Mij gevonden. H. Augustinus, Preken, Sermones. 18,4,4, vert. uit Lat.

Het laatste oordeel zal plaatshebben bij de glorievolle wederkomst van Christus. De Vader alleen kent het uur en de dag, Hij alleen bepaalt, wanneer dit zal gebeuren. Door zijn Zoon Jezus Christus zal Hij dan zijn definitief woord spreken over heel de geschiedenis. Wij zullen de uiteindelijke betekenis van heel het scheppingswerk en heel de heilseconomie kennen en wij zullen de wonderbare wegen begrijpen waarlangs zijn voorzienigheid alles naar het einddoel geleid zal hebben. Het laatste oordeel zal openbaren dat Gods rechtvaardigheid zegeviert over alle onrecht, bedreven door zijn schepselen, en dat zijn liefde sterker is dan de dood. Vgl. Hoogl. 8, 6

De boodschap van het laatste oordeel is een oproep tot bekering, terwijl God de mens nog "de gunstige tijd, de dag van het heil" (2 Kor. 6, 2) schenkt. Deze boodschap boezemt een heilige vrees voor God in. Zij stimuleert tot inzet voor de gerechtigheid van het rijk van God. Zij kondigt de "zalige vervulling van onze hoop" (Tit. 2, 13) op de wederkomst van de Heer aan, die "komt om verheerlijkt te worden onder zijn heiligen en gevierd onder al de gelovigen" (2 Tess. 1, 10).

De kerk bidt dat niemand verloren gaat: "Heer, sta niet toe dat ik ooit van U gescheiden word" . Als het waar is dat niemand zichzelf kan redden, dan is het ook waar dat "God wil dat alle mensen gered worden" (1 Tim. 2, 4) en dat voor Hem "alles mogelijk is" (Mt. 19, 26).

"De heilige Kerk van Rome gelooft en belijdt vast dat op de dag van het oordeel alle mensen met hun lichaam voor de rechterstoel van Christus zullen verschijnen om verantwoording af te leggen over hun eigen daden". 2e Concilie van Lyon, 4e Zitting - Geloofsbelijdenis van Keizer Michael Palaiologos, Sessio IV - Professio fidei Michaelis Palaeologi (6 juli 1274), 9. vert. uit Lat. Vgl. Concilie van Trente, 6e Zitting - Decreet over de rechtvaardiging, Sessio VI - Decretum de iustificatione (13 jan 1547), 29