Van Mgr. Hyppolyte Simon, plaatsvervangend voorzitter van de Franse Bisschoppenconferentie.
In de “Open brief aan wie goed wil nadenken ...” vraagt Mgr. Hippolyte Simon, aartsbisschop van Clermont en vice-voorzitter van de Franse Bisschoppenconferentie: “Wie had er belang bij de reputatie van de Paus te belasteren?”
Ik weet niet of ik kwaad ben of ongelukkig: de waarheid ligt zeker bij de twee. Maar te veel is te veel, en dan zeg ik: het is genoeg geweest! Het losbarsten van de media tegen Paus Benedictus XVI, die vier integristische bisschoppen zou opgenomen hebben, waarvan één gekend negationist, geeft geen blijk van kritiek maar van laster en tendentieuze berichtgeving. Want, wat men ook moge denken over de beslissingen van de Paus, het dient gezegd, herhaald en benadrukt dat deze vier bisschoppen niet werden opgenomen. En dus is Mgr. Williamson, wiens woorden voor de Zweedse televisie inderdaad onaanvaardbaar zijn, nog steeds niet terug opgenomen in de schoot van de katholieke Kerk (...). Informatie die spreekt over reïntegratie berust op ernstige verwarring tussen opheffing van excommunicatie en volwaardige reïntegratie.
Ik breng graag begrip op voor alle journalisten en commentatoren die te goeder trouw de opheffing van de excommunicatie verward hebben met pure en simpele reïntegratie. De begrippen die de Kerk hanteert kunnen bij het grote publiek tot misverstanden leiden. Maar de waarheid vereist te zeggen dat volgens het Kerkelijk Recht, die twee zaken absoluut niet hetzelfde zijn. Als men de niveaus verwart, wordt men het slachtoffer van simplificaties die alleen in het belang zijn van mensen die willen provoceren. En men wordt ongewild medeplichtig met deze laatsten. Het groot publiek mag gewoonlijk van een sportjournalist eisen dat hij bij voorbeeld het verschil kent tussen een hoekschop en een “try”. Waarom zou dan de Kerk niet het recht hebben een eigen “technische” woordenschat te hebben en waarom zou men zulke aanpak moeten tolereren onder het voorwendsel dat het om godsdienst gaat?
(...) Nu het stof terug begint neer te vallen, kunnen we proberen onze geest tot bedaren te brengen. Zoals mijn grootmoeder zei: God kan uit iets kwaad iets goed halen. Het kwaad is dat Paus Benedictus XVI door de meerderheid van de media opnieuw door het slijk gehaald werd, God zij dank uitgezonderd door “La Croix” en enkele andere. Vele katholieken en mensen van goede wil begrijpen het niet en lijden er onder. Maar het goede is, dat de maskers gevallen zijn! Als de dialoog met de bisschoppen van de Pius X Broederschap ondanks alles doorgaat - natuurlijk, indien zij de slagboom willen passeren die nu opgeheven is – zal onderscheiding kunnen gebeuren, want iedereen weet een beetje beter wat de twee partijen denken.
Tot slot zou ik mij willen richten tot de katholieken die, niet zonder reden, het gevoel hebben in deze zaak een beetje beschaamd te worden, om niet te zeggen misprezen: overweeg de parabel van de verloren zoon en verleng ze. Indien de oudste zoon, die eerst weigerde naar het feest te gaan, nu zegt dat hij wil binnenkomen, zal u dan weigeren??? Heb voldoende vertrouwen in uzelf en in de Geest die de Kerk leidt en die ook het Tweede Vaticaans Concilie geleid heeft, en bedenk dat de aanwezigheid van de oudste zoon het feest niet zal kunnen temperen. Geef deze laatst gekomene een beetje tijd om te wennen aan het licht van de samenkomst waar u zich bevindt ...
+ Hippolyte Simon,
aartsbisschop van Clermont
vice-voorzitter van de Franse bisschoppenconferentie
29 januari 2009
Bron: www.cef.fr, vert.: Christi Sorores
Publicatiedatum: 2 februari 2009
Laatst bewerkt: 15 maart 2010
