ROME, NOV. 26, 2003 (Zenit.org) - Kardinaal Joseph Ratzinger zegt dat een reeks regels niet de motivatie voor moreel gedrag zou moeten zijn.
"Moraliteit moet geïnspireerd worden door een ontmoeting met Jezus Christus, en niet door een reeks aanwijzingen: Het is een ontmoeting van liefde", zei de prefect van de Vaticaanse Congregatie voor de Geloofsleer, in een congres over Johannes Paulus II's encycliek "H. Paus Johannes Paulus II - Encycliek
Veritatis Splendor
Over kerkelijke moraalleer
(6 augustus 1993)".
"Wandeling in het Licht: Perspectieven van de moraaltheologie Tien jaar na 'H. Paus Johannes Paulus II - Encycliek
Veritatis Splendor
Over kerkelijke moraalleer
(6 augustus 1993)' was het thema van deze internationale bijeenkomst van moraaltheologen, gehouden op 20-22 november en georganiseerd door de Lateraanse Universiteit en het Pauselijk Instituut voor Huwelijks- en Gezinsstudies van Johannes Paulus II.
In zijn toespraak zei kardinaal Ratzinger dat de encycliek "nieuwe horizonten opent voor de moraaltheologie". Hij probeert "de boodschap van de christelijke moraal terug te vinden", zegt hij.
De kardinaal dringt aan op de centrale rol van Jezus Christus voor de moraal. "Als er een ontmoeting is met de levende persoon van Jezus Christus, vloeit uit deze liefde al de rest voort", legt hij uit.
Het congres benadrukte het verband tussen genade en moraal en benadrukte dat het geen subjectief onderwerp is, of iets dat onafhankelijk van de gemeenschap wordt geleefd, maar dat "moraal een kerkelijke dimensie heeft", benadrukte kardinaal Ratzinger.
Kardinaal Camillo Ruini, voorzitter van de Italiaanse bisschoppenconferentie, klaagde over "de tweedeling tussen geloof en moraal". Dit aspect werd ook benadrukt door Monseigneur Livio Melina, directeur van het onderzoek naar moraaltheologie aan het Johannes Paulus II Instituut voor Huwelijk en Gezin.
Volgens Monseigneur Melina vormt de moraal van de autonomie, die in de encycliek aan de orde wordt gesteld, een ernstig ecclesiologisch probleem: zij bevordert de emancipatie van het zedelijk geweten ten opzichte van het kerkelijke 'communio', waardoor het verband tussen geloof en moraal op de helling komt te staan".
Aartsbisschop Antonio Cañizares van Toledo, primaat van Spanje, verwees ook naar de scheiding van "geloof en leven" en stelde het christendom voor als een "licht op de weg".
"Wij zijn niet ons geweten", zei hij. "Wij zijn niet ons eigen licht, maar een licht dat van bovenaf naar ons toe komt.
In dezelfde lijn zei pater Luis Ladaria, hoogleraar aan de Gregoriaanse universiteit en raadgever van de Congregatie voor de Geloofsleer,: "Wij zijn niet ons eigen licht, maar een licht dat ons van bovenaf komt: "De christelijke moraal vloeit voort uit de Openbaring en is niet alleen gebaseerd op rationele deducties.
De Spaanse bisschop Juan Antoni Reig Pla van Segorbe-Castellon wees onder meer op de belangrijkste elementen van "H. Paus Johannes Paulus II - Encycliek
Veritatis Splendor
Over kerkelijke moraalleer
(6 augustus 1993)" op het "dynamische aspect van gedrag" en noemde de noodzaak om te leren "discipelen en getuigen" te zijn en "de waarheid van ons handelen" te begrijpen.
Met betrekking tot het verband tussen het zedelijk leven en het getuigenis, benadrukte kardinaal Ratzinger de martelaren, die ons "de weg leren om Christus te begrijpen en wat het betekent om mens te zijn". Zij zijn de ware verontschuldigingen van de mens en tonen aan dat het schepsel geen vergissing van de Schepper is".
Kardinaal Ratzinger richtte zich ook op de roeping van de moraaltheoloog en benadrukte dat het de taak van deze laatste is "het verschil tussen goed en kwaad in het menselijk handelen diepgaand te kennen en een trouwe volgeling van het leergezag van de Kerk te zijn".
Publicatiedatum: 22 november 2003
Laatst bewerkt: 5 augustus 2019
