De encycliek Paus Pius XII - Encycliek
Mirabile Illud
Oproep tot een kruistocht van gebed voor de vrede
(6 december 1950) van 6 December 1950 over de godsdienst als voorwaarde voor de ware wereldvrede.
Toen paus Pius XII in 1939 zijn eerste encycliek Paus Pius XII - Encycliek
Summi Pontificatus
Over de eenheid van de menselijke maatschappij
(20 oktober 1939) van 20 October 1939 voorbereidde, werd hij daarbij overvallen door het bericht, dat de Tweede Wereldoorlog uitgebroken was en in de geest zag hij reeds de rampen, die over de mensheid zouden komen. Hij had tevoren reeds moeite gedaan om door gebed, toespraken en diplomatieke stappen de dreigende ramp te voorkomen. En als eenmaal de orkaan over Europa is losgebroken, gaat heel zijn zorg er naar uit om het conflict zo spoedig mogelijk te doen eindigen. zei voorwoord bij Summi Pontrificus Eccl. Docens 0113 2e druk Nauwelijks is de wapenstilstand gesloten, of hij uit zijn grote vreugde en geeft tevens de richtlijnen aan voor een ware en duurzame vrede. zei voorwoord bij Summi Pontrificus Eccl. Docens 0113 2e druk] Als oorzaak van de grote ellende geeft hij telkens aan de miskenning van Christus' koningschap, van Zijn waarheid en Zijn liefde, m.a.w. het loslaten van het christelijk geloof, de christelijke leer en de algemeen geldende morele normen. Daarom moet de mensheid heropgevoed en hervormd worden door een terugkeer naar Christus. Dat is de lijn, die door heel zijn pontificaat loopt: de mensheid heropvoeden door een terugkeer naar Christus. En als ondanks zijn vermaningen telkens nieuwe oorlogsgevaren dreigen, dan richt de paus zich ook opnieuw tot heel de wereld met dringende vredesencyclieken, waarin hij haar toeroept: terug naar Christus! Dat deed hij o.a. in zijn encycliek Paus Pius XII - Encycliek
Optatissima Pax (18 december 1947) van 18 December 1947, Paus Pius XII - Encycliek
Auspicari Quoddam (1 mei 1948) van 1 Mei 1948, Paus Pius XII - Encycliek
Anni Sacri (12 maart 1950) van 12 Maart 1950, Paus Pius XII - Encycliek
Summi Moeroris (19 juli 1950) van 19 Juli 1950. Heel bijzonder richt de paus diezelfde vermaning tot de wereld in zijn korte vredesencycliek Paus Pius XII - Encycliek
Mirabile Illud
Oproep tot een kruistocht van gebed voor de vrede
(6 december 1950), waarvan wij thans de vertaling geven. In de loop van 1950 was het oorlogsgevaar dreigender geworden, maar tegelijkertijd had de H. Vader uit de eensgezinde betuigingen van de duizenden pelgrims uit alle landen de overtuiging gekregen, dat alle volkeren als zodanig van heel de wereld geen oorlog maar de vrede wilden, niet de haat maar de eenheid. Uit het Heilig Jaar klinkt de roep om vrede. En dat is voor de paus aanleiding om met een heilige hartstocht regeerders en volkeren op te roepen tot een kruistocht voor de vrede. Het Heilig Jaar moet niet eindigen, maar over heel de wereld doorgezet worden als een heropvoedende kracht en steun, als een grote terugkeer tot Christus, een terugkeer tot de godsdienst. De paus zet deze vredesboodschap door in zijn Paus Pius XII - Radiotoespraak
Un Anno
De viering van Kerstmis bij de sluiting van het Heilig Jaar
(23 december 1950) van 23 December 1950.
Bron: Redactie Ecclesia Docens 0774
Publicatiedatum: 6 december 1950
Laatst bewerkt: 7 februari 2019
