Tijdens de jaarlijkse uitwisseling van Kerstwensen met de medewerkers van het Vaticaan op 21 december 2018 ging paus Franciscus in zijn voorbereidde Paus Franciscus - Toespraak
Uitwisseling van Kerstwensen met de werknemers van het Vaticaan
Aula Paulus VI (21 december 2018) o.a. in op de heiligheid, waar ieder mens naar streeft. In een passage daarin verwees hij naar het ‘heilig worden’ en zei toen dat ook Maria en Jozef het moeilijk hadden, want “heiligen worden niet geboren, ze worden zo en dat geldt ook voor hen”.
Vanuit het geloof in en het in het Z. Paus Pius IX - Dogmatische Bul
Ineffabilis Deus
Dogmaverklaring van Maria, Onbevlekt Ontvangen
(8 december 1854) vastgelegde geloofsgoed van de Kerk, zeggen we dat Maria al bij haar eigen conceptie vrij van erfzonden was, opdat zij daarmee voorbestemd en voorbeschikt was om God zelf, Jezus Christus, te ontvangen door de Heilige Geest. Daarmee was zij heilig en er was geen enkele noodzaak voor haar om heilig te worden.
Nadat zeker al vanaf de vierde eeuw er gevierd werd dat Maria onbevlekt ontvangen zou moeten zijn, waren er nog stemmen (o.a. ook van de H. Albertus Magnus) dat Maria als mens toch op enigerlei wijze deelgenoot zou moeten zijn aan de erfzonde. Duns Scotus opperde in de 13e eeuw dat voor God alles mogelijk is. Het is dus ook mogelijk dat God Maria het privilege van de onbevlektheid heeft geschonken. Vervolgens zei Duns Scotus dat God dit waarschijnlijk ook wel gedaan zal hebben. Maria is op het punt van haar ontvangenis, dankzij de genade, gespaard gebleven voor de smet van de erfzonde. Dat gebeurde dankzij het Verlossingswerk van haar zoon Jezus. In zijn almacht zou God in dit bijzondere geval de banden van de tijd hebben opgeheven. Daardoor kon Maria alvast profiteren van de verdiensten van Christus, die nog geboren moest worden. Met terugwerkende kracht zou Maria dus zijn gevrijwaard van Adams erfschuld, aldus Duns Scotus.
Het Concilie van Trente bepaald in haar decreet Concilie van Trente
Sessio V - Decretum super peccato originali
5e Zitting - Decreet over de erfzonde
(17 juni 1546) expliciet dat zij daarmee geen uitspraak wil doen over de Concilie van Trente
Sessio V - Decretum super peccato originali
5e Zitting - Decreet over de erfzonde
(17 juni 1546).
Het zou nog een paar eeuwen duren voordat de Kerk van de waarheid van de Onbevlekte Ontvangenis vast overtuigd was. Paus Pius IX benoemde in 1848 een theologencommissie die de definitie van het dogma moest voorbereiden. In 1854 werd het dogma door dezelfde paus plechtig afgekondigd. De dogmatekst verscheen in de pauselijke bul Z. Paus Pius IX - Dogmatische Bul
Ineffabilis Deus
Dogmaverklaring van Maria, Onbevlekt Ontvangen
(8 december 1854) van 8 december 1854.
Hetgeen de paus in zijn toespraak heeft willen zeggen zou dus ook voor Maria gelden. In een opvatting van het heilig worden, zoals hij het o.a. verwoord heeft in zijn exhortatie Paus Franciscus - Apostolische Exhortatie
Gaudete et Exsultate
Verheugt u en jubelt - Over de roeping tot heiligheid in deze wereld
(19 maart 2018), zou Maria nog meer moeten groeien in heiligheid dan wat ze, “vol van genade”, reeds had bij haar uitverkiezing en ten volle uit vrije wil met haar ‘fiat’ bevestigd heeft. Het ontbreekt vooralsnog aan verdere uitleg van wat de paus nu feitelijk met dit citaat, vertaald met het volgende, bedoelde:
“Onze Lieve Vrouw en Sint-Jozef zijn vol vreugde: ze kijken naar het kind Jezus en ze zijn gelukkig omdat ze na duizend zorgen deze gave van God hebben aanvaard, met zoveel geloof en zoveel liefde. Ze "vloeien over" van heiligheid en daarom met vreugde. En u zult me zeggen: natuurlijk! Ze zijn Onze Lieve Vrouw en Sint-Jozef! Ja, maar laten we niet denken dat het gemakkelijk voor hen was: heiligen worden niet geboren, ze worden zo, en dit geldt ook voor hen.”
Bron: Vatican.va / kro.nl/katholiek
Publicatiedatum: 21 december 2018
Laatst bewerkt: 31 december 2018
