Paus Franciscus droeg vrijdag 7 juni in het Sint-Marthahuis de H. Mis op voor het hoogfeest van het Heilig Hart van Jezus, in aanwezigheid van bedienden van het Geheim Archief van het Vaticaan. L’Osservatore Romano en Radio Vaticaan geven deze citaten uit zijn homilie.
De Paus definieerde het hoogfeest van het Heilig Hart van Jezus als het “feest van de liefde”: Jezus “heeft Zijn Hart willen tonen als het Hart dat zo veel heeft liefgehad”. Het feest van het Heilig Hart is dus vooral de “gedachtenis van Gods liefde”.
Hij citeerde de heilige Ignatius om de twee “pijlers van de echte liefde” aan te wijzen: enerzijds “manifesteert liefde zich eerder in daden dan in woorden”. Anderzijds “bestaat liefde eerder in geven dan in krijgen”. De Paus ontwikkelde deze criteria zich baserend op de lezingen van de dag.
“Christus is voor goddelozen gestorven op de gestelde tijd, toen wijzelf nog geheel hulpeloos waren”, zegt de apostel Paulus in de eerste lezing (Rom. 5, 5b-11): Jezus heeft de mens “niet met woorden bemind maar met daden, met Zijn leven”, zei de Paus. En Hij “heeft gegeven zonder iets terug te krijgen”.
"Vandaag toont de liturgie de liefde van God in de figuur van de herder. Psalm 22: “De Heer is mijn herder”. Waarin bestaat dat? Vooreerst “kent God al Zijn schapen”, zoals Ezechiël (Ez. 34, 11-16) aantoont: “De verdwaalde schapen ga Ik zoeken, de verstrooide schapen bijeenbrengen; de gewonde dieren verbinden, de zwakke weer krachtig maken, en passen op de gezonde en sterke dieren; Ik zal ze laten weiden in overvloed”.
Volgens de Paus, “kent God ze alle, één voor één, met naam”. God kent de mensen niet “als groep”, maar “één voor één”. Want “liefde is geen abstracte liefde of algemeen voor iedereen; het is liefde voor ieder afzonderlijk. Zo bemint God”.
“God is nabij gekomen”, vervolgde de Paus: God “komt nabij uit liefde en gaat met Zijn volk op weg”. Deze weg komt “tot een ondenkbaar punt”: “men had nooit kunnen denken dat dezelfde Heer zich tot één van de onzen maakt en bij ons blijft, in Zijn Kerk blijft, in de Eucharistie, in Zijn woord, in de armen en dat Hij met ons op weg gaat. Dat is de nabijheid van de herder”.
Deze nabijheid wordt ook onderlijnd in het Evangelie over het verloren en terug gevonden schaap (Lc. 15, 3-7), waar de herder “teder bemint”. De Heer “kent goed wat strelen is: Hij bemint niet met woorden; Hij komt nabij en in die nabijheid geeft Hij Zijn liefde met alle mogelijke tederheid”.
Nabijheid en tederheid zijn "twee facetten van de liefde van de Heer, die heel Zijn liefde geeft, met inbegrip van de kleinste dingen, met tederheid". maar het is ook “een sterke liefde”, preciseerde de Paus.
Tot slot vroeg Hij dit voorbeeld van de liefde te volgen : "de Heer zegt het : bemint elkaar zoals Ik u heb liefgehad". Het gaat erom “de naaste dichterbij te komen en zorgzaam te zijn zoals de goede Samaritaan”.
Om “de Heer Zijn liefde terug te geven”, moedigde de Paus aan “ja te zeggen, door Hem lief te hebben, tot Hem te naderen, en teder voor Hem te worden”.
Maar het belangrijkste is “zich door Hem te laten beminnen. Zijn hart openen en zich laten beminnen”, en dat “is moeilijker dan God beminnen”. Dat betekent “Hem tot ons laten naderen en Hem nabij voelen. Hem teder laten zijn, ons laten strelen”. Dat “is zo moeilijk: zich door Hem laten beminnen”.
Vert. Maranatha-gemeenschap
Bron: zenit.org
Zie ook Overzicht samenvattingen van dagelijkse kleine homilieën van Paus Franciscus
Publicatiedatum: 7 juni 2013
Laatst bewerkt: 12 juni 2013
