Kard. Rylko nodigt uit tot “pastorale bekering” van bisschoppen en priesters om te “erkennen dat de bewegingen eerder een kostbare gave zijn dan een probleem” in de Kerk. Hij herinnerde aan drie “wetten” in de evangelisatie, volgens kard. Ratzinger: toebehoren aan Christus en de Kerk, de wet van het mosterdzaadje en de wet van de graankorrel die sterft om veel vrucht te dragen.
Kard. Stanislas Rylko, voorzitter van de Pauselijke Raad voor de Leken, sprak maandagnamiddag 8 oktober, tijdens de tweede congregatie van de synode, over paragraaf Bisschoppensynodes
Instrumentum laboris Nieuwe evangelisatie voor het overdragen van het christelijk geloof
fragment
(27 mei 2012) van het Werkinstrument van de synode: “De bloei van groepen en bewegingen tijdens de laatste decennia, dikwijls belangeloos en charismatisch, die zich in de eerste plaats wijden aan de verkondiging van het Evangelie, is een andere gave van de Voorzienigheid aan de Kerk”.
Hij benadrukte de “providentiële aard van het nieuwe jaargetijde van lekengelovigen dat de nauwe band belicht met het nieuwe Pinksteren van het Tweede Vaticaans Concilie”. Hij citeerde Johannes Paulus II voor wie “de missionaire dynamiek van de bewegingen en nieuwe gemeenschappen een echte gave Gods betekende voor de nieuwe evangelisatie en missionaire activiteit”. “Het is onze aanbeveling, zei Johannes Paulus II, ze te verspreiden en er gebruik van te maken om vooral onder jongeren, opnieuw kracht te geven aan het christelijk leven en de evangelisatie, met een pluralistische kijk op de manieren om zich te verenigen en uit te drukken.”
Een thema, opgenomen door Benedictus XVI waar hij zegt dat “de Kerkelijke bewegingen en nieuwe gemeenschappen het instrument zijn van de Voorzienigheid voor een nieuwe missionaire impuls; neem ze op en promoveer ze in uw bisdommen”, en hij moedigde de bisschoppen aan ze “met veel liefde” te ontvangen, “de charisma’s niet te doven, dankbaar te zijn, ook al zijn ze niet comfortabel”. “Ware pastorale bekering van bisschoppen en priesters is dus nodig, waarbij zij opgeroepen worden te erkennen dat de bewegingen eerder een kostbare gave zijn dan een probleem”, zei de Poolse kardinaal, die de “ernst” onderlijnde van de ervaring van de gedoopten in die nieuwe bewegingen, die blijk geven van “een volwassen geloof, in staat om op een gepaste manier een antwoord te geven op de uitdagingen van de secularisatie”.
Kard. Rylko merkte op dat het geen kwestie is van “methodes”, maar van de “bekwaamheid om God in het leven van de Christenen opnieuw centraal te stellen” want “evangelisatie is niet zozeer een kwestie van ‘kunnen doen’ maar vooral van ‘zijn’, namelijk echte en authentieke Christenen”.
In het jaar 2000 heeft kard. Ratzinger zelf gewezen op “drie wetten voor de nieuwe evangelisatie”, “voor catechisten en godsdienstleraars”. Vooreerst, de wet van de onteigening, namelijk “het feit niet in eigen naam te spreken maar in naam van de Kerk, en daarbij goed voor de geest houden dat evangeliseren niet simpelweg een manier van spreken is, maar een manier van leven”, namelijk het klare besef toe te behoren aan Christus en Zijn Lichaam (de Kerk!), die het eigen ik overstijgt”. “Ten tweede, de wet van het mosterdgraantje, namelijk de moed om met geduld en volharding te evangeliseren, zonder onmiddellijke resultaten te eisen en daarbij altijd in herinnering houden dat de wet van de grote aantallen niet de wet van het Evangelie is.” En tenslotte: “de derde wet is die van de graankorrel die om leven te geven, moet sterven, die de logica van het kruis moet aanvaarden. In die wetten ligt het diepste geheim besloten van de doeltreffendheid van het engagement van de Kerk in de evangelisatie in alle tijden”.
Vert.: Sorores Christi
Bron: zenit.org
Publicatiedatum: 9 oktober 2012
Laatst bewerkt: 11 oktober 2012