De nieuwe evangelisatie: enkele eerste perspectieven

Op 30 en 31 mei had in Rome de eerste bijeenkomst plaats van de nieu­we Pauselijke Raad ter Bevordering van de Nieuwe Evangelisatie, onder voorzitterschap van monseigneur Fisichella. Tien kardinalen na­men deel: Schönborn (Wenen), Scola (voorheen Venetië, nu Milaan), Pell (Sydney), Bozanic (Zagreb), Ouellet (Congregatie voor de Bisschoppen), Robles Ortega (Monterry), Scherer (Sao Paolo), Levada (Congregatie voor de Geloofsleer), Rylko (Pauselijke Raad voor de Leken) en Ravasi (Pauselijke Raad voor de Cultuur). Rond de ver­gadertafel zaten ook tien bisschoppen: Paglia (Terni) , Gonzàles Mon­tes (Almeria), Longley (Birmingham), Forte (Chieti), Zollitsch (Freiburg im Breisgau), Carré (Montpellier), Dolan (Milwaukee), Eterovic (Secretaris van de Bisschoppensynode (Curie)), Celli (Pauselijke Raad voor de Sociale Communicatiemiddelen) en ikzelf.

Uit deze boeiende ontmoeting onthoud ik tien punten die een bijzondere indruk op mij hebben gemaakt:

1. De uitgesproken positieve benadering van de specifieke situatie in de landen die tot de vroegere christelijke wereld behoorden, maar nu sterk geseculariseerd zijn.
2. De beklemtoning dat men in die secularistie een drievoudige kans kan zien:
   1. een vrijere keuze van hen die de Kerk willen toebehoren;
   2. een Kerk die zich minder institutioneel en meer 'belijdend' opstelt;
   3. een meer vastberaden inzet bij de eerste geloofsverkondiging, met inbegrip van wat we nog catechese plegen te noemen, die er niet langer mag van uitgaan de eerste evangelisatie als een verworvenheid te beschouwen.
3. Het primordiale belang van een nieuwe apologetiek waarbij de rede­nen om in God, in Jezus en in zijn Kerk te geloven worden ontwikkeld in dialoog met de wetenschap en een eigentijdse exegese, en waarbij het verschrikkelijk mysterie van het kwaad in al zijn vormen ernstig wordt genomen.
4. De dragers van de evangeliesatie moeten, in het voetspoor van de vrijmoedigheid (parresia) van de Handelingen van de Apostelen, groot vertrouwen stellen in de soevereine kracht van de Geest van de verrezen Jezus.
5. De uitnodiging aan alle 'herders' om tegelijk ook 'vissers' te zijn en zich niet langer tevreden te stellen met een onontbeerlijk onthaal- of onderhoud pastoraal, maar zelf ook actief op zoek te gaan naar nieuwe gelovigen.
6. De warme bemoediging van parochies die missionair willen zijn, en van de nieuwe gemeenschappen en bewegingen die van de evangelisa­tie hun prioriteit maken.
7. Het volksgeloof en vooral de bedevaartsoorden, die ook vaak bezocht worden door mensen die weinig banden hebben met het gewone kerkelijke leven, verdienen bijzondere aandacht.
8. Een dynamische pastoraal voor koppels en gezinnen moet worden bevorderd.
9. Het is niet nodig dat de Kerk zich uitdrukkelijk engageert in de digitale cultuur en gebruikmaakt van de moderne media en niet enkel van de klassieke communicatiemiddelen.
10. De organisatie van 11 stedelijke missies in 11 Europese steden - waaronder Brussel - en dat tegelijkertijd.

+ André-Jozef Léonard, aartsbisschop van Mechelen-Brussel

Publicatiedatum: 30 juni 2011
Laatst bewerkt: 13 november 2011