Dierbare medebroeders in het bisschopsambt, dierbare broeders en zusters overal ter wereld.

Christus is de Goede Herder. Hij ”roept zijn schapen bij hun naam en leidt ze naar buiten” (Joh. 10, 3-4). Wij, zijn kudde, herkennen zijn stem en wij delen zijn zorg om zijn volk bijeen te brengen en het te leiden op de weg van het heil. Op deze dertigste wereldgebedsdag voor de roepingen willen wij de Heer dringend smeken om aan zijn kerk ’werkers voor het evangelie’ te schenken. Het zal een vasthoudend en vertrouwvol gebed moeten zijn, vervuld van liefde voor onze broeders en zusters, die vaak ronddolen als schapen zonder herder.

Op de eerste plaats wil ik erop wijzen dat het nodig is een ’grondhouding te cultiveren ten opzichte van roepingen’ die een echte kweekbodem voor roepingen kan worden. Elementen daarvan zijn: de gewetensvorming, het openstaan voor geestelijke en morele waarden, de verdediging en bevordering van de idealen van menselijke saamhorigheid, van het geheiligd karakter van het leven, van maatschappelijke solidariteit en van een juiste ordening van het staatsbestel. Het gaat om een cultuur die het de moderne mens mogelijk maakt zichzelf te vinden doordat hij zich weer de hogere waarden eigen maakt van liefde, vriendschap en beschouwing. Onze wereld, waarin zich allerlei, vaak uiterst droevige veranderingen voltrekken, heeft meer dan ooit het getuigenis nodig van mensen van goede wil en in het bijzonder het getuigenis van mensen die hun leven hebben gewijd aan de hoogste en heiligste waarden, opdat in onze tijd het licht zal blijven schijnen van de heerlijke verworvenheden van de geest. Tegenwoordig heerst er alom een levensklimaat dat jonge mensen tevreden doet zijn met bescheiden opgaven die ver achter blijven bij hun mogelijkheden. Maar men moet goed weten dat, ondanks oppervlakkige successen, hun hart feitelijk onrustig en onvoldaan is; in hen leeft het verlangen te groeien in waarheid, waarachtigheid en goedheid; zij wachten op een stem die hen roept bij hun naam. Overigens is deze onrust juist een teken van de absolute noodzaak om de geest te voeden.

Het uitgangspunt van de roepingenpastoraal is deze historisch en cultureel bepaalde situatie, waarin niet alleen de crisis duidelijk zichtbaar wordt, maar waarin men ook weer een opleven ziet van de roepingen.

Er moet dus een klimaat voor de roepingen worden geschapen waarin dit diepe verlangen van de mens herkenbaar is en aanvaard wordt, en dat doet beseffen dat alleen Christus hem de volle waarheid over het mensenleven kan zeggen. Hij die ”op een unieke en onherhaalbare wijze in het mysterie van de mens is doordrongen” H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, De Verlosser van de mensen, Redemptor Hominis (4 mrt 1979), 8 maakt aan de mens zichtbaar wat mens-zijn is en leert hem zijn verheven roeping kennen 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 22: het leven is een gave die geheel om niet is geschonken, en buiten het perspectief van de zelfgave is er geen andere wijze van leven die de mens waardig is. Christus, de Goede Herder, wekt iedere mens op zich in die waarheid te herkennen.

Roeping wortelt in liefde en brengt tot liefhebben, omdat ”de mens niet kan leven zonder liefde” H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, De Verlosser van de mensen, Redemptor Hominis (4 mrt 1979), 10.

Voorwaarde voor een degelijk roepingenklimaat is de toeleg op een nieuw leven, een dankbaar en onzelfzuchtig leven dat zijn verantwoordelijkheid kent; in diepste wezen betekent het de koestering van het verlangen naar God, die de genade schenkt de mens te achten ’om zich’, en om voortdurend op te komen voor de waarheid van de mens, overal waar hij naar ziel of lichaam wordt belaagd.

Christus ”spreekt tot de mensen, terwijl Hijzelf ook mens is” H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, De Verlosser van de mensen, Redemptor Hominis (4 mrt 1979), 7, waarbij Hij zich aanpast aan de menselijke begrippen; daarom moet ook de kerk een taal spreken die eenvoudig is en waardoor de jonge mens zich aangesproken voelt. Daarbij moet zij een verstandig gebruik maken van de moderne communicatiemiddelen opdat haar spreken beter overkomt en begrepen wordt.

Boven alles zal de jongerenpastoraal ook uitdrukkelijk roepingenpastoraal moeten zijn en moet zij er op gericht zijn om de jonge mens bewust te maken van Gods stem, opdat hij of zij de schoonheid leert zien en smaken van een aan God geschonken leven binnen een vast kader.

Vervolgens zal ook iedere christen daadwerkelijk bijdragen aan het bevorderen van het klimaat waarin de roepingen kunnen gedijen, als hij met hart en geest zich toelegt op de onderscheiding van wat goed is voor de mens: met andere woorden als hij met kritische geest de goede en slechte kanten weet te onderscheiden van de vooruitgang, als hij besef heeft van de valse waarden en valstrikken van schone schijn die sommige vormen van beschaving ons voorspiegelen, als hij de bekoringen onderkent van materialisme en van voorbijgaande ideologieën.

Op de allereerste plaats richt ik mij tot jullie, jonge mensen! Laat je raken door de liefde van Christus, herken zijn stem die in je hart klinkt. Stel je open voor zijn lichtende en indringende blik waardoor voor je levensweg zich het perspectief opent van de zending van de kerk die meer dan ooit de mens wil leren wat hij werkelijk is, waartoe hij leeft, wat zijn bestemming is, en die aan de gelovige harten de onuitsprekelijke rijkdommen van Christus wil bekend maken.

Wees niet bang voor de onverbiddelijkheid van zijn eisen, want Jezus heeft ons het eerst liefgehad en Hij is bereid om alles te schenken wat Hij van je vraagt. Wanneer Hij veel van je vraagt is het omdat Hij weet dat je tot grote edelmoedigheid in staat bent. Jonge mensen, help de kerk om de wereld jong te houden! Reageer op de cultuur van de dood met de cultuur van het leven!

Aan u, bisschoppen van Gods kerk, vraag ik om aan de christelijke gemeenschap in haar onderlinge betrokkenheid een nieuwe impuls te geven door de evangelisatie van het gezin; wil de leken helpen om in de wereld van de jonge mensen de waarden te doen leven van innerlijke eenheid, rechtvaardigheid en christelijke liefde.

Ook richt ik mij tot allen die om uiteenlopende redenen tot taak hebben om het bevorderen van roepingen nader te omschrijven en te verdiepen: ik richt mij tot de theologen opdat dit alles vooral goed theologisch onderbouwd wordt; tot hen die werkzaam zijn in de massamedia opdat ze in gesprek weten te gaan met de jonge mensen; tot hen die onderwijs geven opdat zij weten in te gaan op hun verlangens en wijze van aanvoelen; tot de geestelijke leiders opdat iedere jonge mens geholpen kan worden om de stem te verstaan die hem bij zijn naam roept.

Tenslotte richt ik mij ook tot u die zich reeds aan de Heer hebt toegewijd in het bijzonder tot u, priesters: u hebt de roept van de Goede Herder reeds gehoord en herkend; wil daarom uw stem lenen aan Hem die in onze tijd nog vele anderen oproept om Hem te volgen. Richt u tot de jonge mensen en doe hen begrijpen hoe schoon het is de Heer te volgen; vergezel hen op de soms moeilijke paden van het leven, en vooral: getuig door uw leven van de vreugde in dienst van God te mogen staan.

Laten we nu samen bidden: Heer Jezus Christus, Goede Herder van ons hart, U die uw schapen kent en die het hart van de mens weet te raken, wil de geest en het hart openen van de jonge mensen die naar een woord van waarheid voor hun leven op zoek zijn en uitzien. Doe hen begrijpen dat zij alleen in het geheim van uw menswording tot volle klaarheid kunnen komen.

Geef moed aan degenen die de waarheid zoeken of kennen, maar vrezen dat u teveel van hen zal vragen.

Geef élan aan de jonge mensen die U wel zouden willen volgen, maar die onzekerheden en angsten niet weten te overwinnen, en tenslotte andere, doodlopende, wegen gaan.

U die het Woord van de Vader bent, scheppend en redden Woord, Woord dat het hart verlicht en steunt, wil door uw Geest het verzet en uitstellen van besluitloze mensen overwinnen; wek in hen die U roept de moed om in liefde te antwoorden: ”Hier ben ik, zend mij” (Jes. 6, 8).

Maria, Israëls dochter, steun met uw moederlijke liefde de jonge mensen aan wie de Vader zijn Woord doet horen. Steun allen die zich reeds aan God hebben toegewijd. Mogen zij uw jawoord nazeggen om vol vreugde en definitief zich te geven. Amen. Met mijn apostolische zegen.

Vanuit Castel Gandolfo, 8 september 1992, geboortedag van de Maagd Maria.

Paus Johannes Paulus II

Zie ook:
Dossier Wereldgebedsdag voor Roepingen